Wiatr historii. "Grzebiąc ich w anonimowych dołach komuniści próbowali wymazać ich z historii"

Dziś, w dniu Polskiego Państwa Podziemnego, pochowaliśmy w Panteonie Żołnierzy Wyklętych na warszawskich Powązkach 35 ludzi zamordowanych po wojnie przez komunistów za to, że odważyli się przeciwstawić dyktaturze z obcego nadania.

To byli ludzie o bardzo różnych poglądach i biografiach. Połączył ich opór przeciw bezprawiu i śmierć z ręki tych, którzy wybrali służbę władzy narzuconej Polakom przez Stalina, przy cichej akceptacji Zachodu. Grzebiąc ich w anonimowych dołach komuniści próbowali wymazać ich z historii.

To się na szczęście nie udało, a zapoczątkowana przez IPN akcja ekshumacji i identyfikacji bezimiennych ofiar powinna być kontynuowana tak długo, jak długo będzie szansa na przywrócenie doczesnym szczątkom ofiar komunistycznego terroru należnego im miejsca. W otwartym dziś na Powązkach pięknym Panteonie czeka jeszcze ponad dwieście kwater dla kolejnych polskich bohaterów.

Pamiętając o ofierze jaką złożyli ze swego życia żołnierze niepodległościowej partyzantki, nie wolno nam jednak zapominać o tym jak okrutne były czasy w których przyszło im żyć i jak dramatycznych musieli dokonywać wyborów, gdy przyszło im walczyć z ludźmi mówiącymi tym samym językiem. Niekiedy z sąsiadami, znajomymi, a nawet krewnymi.

Dlatego kiedy stałem dziś na Powązkach i patrzyłem na wyłożone jasnym kamieniem ściany Panteonu przez cały czas powracała do mnie myśl: czy uda się nam – żyjącym we współczesnej Polsce z jej wszystkimi mocnymi i słabymi stronami – zapobiec powtórzeniu tamtej tragedii? Ktoś może uznać to pytanie za przesadzone, ale jeśli patrzymy na to co dzieje się dziś w Europie – zarówno na jej wschodzie, jak i na południu – nie powinien mieć złudzeń: po latach ciszy wiatr historii zaczyna wiać coraz silniej.