Taśma Miśka z Radkiem. Całkiem nowa. Sam ją nagrałem, ale nie przekażę prokuratorom. Niech najpierw zrozumieją poprzednie

Misiek: Wciąż się martwisz? Bez sensu, wkrótce znowu przyjdą do ciebie…

Radek: O szóstej rano? Przecież jeszcze wyborów nie wygrali! Zresztą ich niedoczekanie. Wciąż mam swoje wpływy, gdzie trzeba. Zawsze mnie uprzedzą. Na wszelkie wypadek wykupiłem abonament w Locie, mogę odfrunąć o każdej porze.

Misiek: Nie o tym mówię. Przyjdą do ciebie, nie po ciebie, bo do kogo mają przyjść? Grzesiek się nie liczy, bo Donek wciąż ma na niego haki, Bronek upadł tak nisko, że się już nie podniesie. Jeszcze miesiąc, może dwa i będzie po Ewce. Zostałeś im tylko ty. Jeśli się, oczywiście zgodzisz…Premierem jeszcze nie byłeś. Rozwalimy te miernoty szybciej, niż ktokolwiek przypuszcza. Niech tylko najpierw wygrają w październiku.

Radek: Dobrze mówisz, ale jeśli Ewka przetrwa?

Misiek: Czyś ty zwariował? Przecież siedzę z nią dniami i nocami, jeżdżę po Polsce, już nawet konduktorom się znudziły te jej opowiastki o d… Maryni i zapytania o kaszankę. Uciekają przed nią, jak tylko mogą, ale jeśli ich dopadnie w ostatnim wagonie, to nie mają ruchu. Jeden, to nawet chciał uciekać na dach, ale akurat pociąg zbliżał się do dość niskiego tunelu…

Radek:Ale przecież ty też biegasz za nią…

Misiek: A co mam robić? Wiesz, jak lubię tę swoją robotę. Tak naprawdę, to ja jestem teraz premierem. Co powiem, to Ewka zapisuje. Tak, jak Donek notował Igora. I potem mówi moimi słowami. Raz tylko była draka, bo tłumaczyłem jej, że jak wrócimy do Warszawy i z głośnika będą zapowiadać pociągi w angielskim, to żeby nie przejmowała się częstym słowem „platform”, bo to po angielsku, no wiesz przecież, peron. Gdy wysiadaliśmy o wszystkim zapomniała i gdy tylko na dworcu parę razy usłyszeliśmy „platform”, Ewka dość głośno obwieściła – to o nas, znowu nas chwalą…

Radek: Ładne, ale co z tym Noskiem? Przecież Kalisz nie był na cyku, prędzej Olek. Tylko skąd oni tak dobrze znają Donka? Rudy i mściwy. My to wiemy, ale skąd oni… Z drugiej strony, tacy niby cwaniacy, a dali się nagrać, jak dzieci. I jeszcze gadali o podsłuchach w knajpach. Cwaniacy, ale marni.

Misiek:Masz, jak zwykle zresztą, rację. Was też nagrali, ale to zupełnie co innego. Sam podłożyłbym mikrofony takim wspaniałym, jak ty, Rostowski… Nie, nie Rostowski, to jednak nie to, co ty. Mieć takie, prywatne nagranie… Cymes. Moje wnuki miałyby się czym chwalić. I od kogo uczyć.

Radek: Dzięki, dzięki. Jak tylko będzie wolna chwila, to powiem ci parę słów do mikrofonu. Tylko dla ciebie. Może wolisz po angielsku?

Misiek: Nie opowiadaj o wolnych chwilach, ty się musisz przygotować do roli premiera. I to szybko.

Radek: Misiek, my się chyba jednak jeszcze nie za dobrze znamy. Jak mam się przygotowywać, przecież od dawna jestem gotowy. Byłem gotowy nawet przed Ewką, ale Donek, który mi tyle zawdzięcza, postawił nagle na nią. Pięć lat temu ograł mnie Bronkiem, teraz Ewką. I powiem ci szczerze – między nami koniec. O drugiej kadencji w Brukseli nawet nie ma co marzyć. Angela musi się tęgo nagłowić, by nie musiał abdykować przed terminem. Tam wszyscy mają go już dość i uważają, za wiesz kogo… Nie będę mówił głośno, bo może i tu podsłuchują. Ja już byłem jedna nogą w NATO, ale on się uparł… Pamiętasz, jak mówił, że jak ten potwór dojdzie do władzy, to wszystkich nas pozamyka… On wiedział, że jest na pierwszym miejscu i dlatego cały czas klęczał przed Angelą. I wyklęczał.

MisiekTo znaczy… Nie chcesz być premierem?

Radek A ty ambasadorem w Madrycie?

Misiek Przecież tam jest Arab…

Radek Jeszcze jest, ale jak wystawią list gończy?

Misiek Zgoda, ale kto dziś płaci? Dobra, mam kartę. Tylko muszę rachunek opisać, że piłem z konduktorami, by wiedzieli jak się mają w przyszłości zachować.