Kto za kim stoi? - czyli dylematy wyborcy

Zastanawiam się czasem, jak mizerna jest platformerska moralność i jak mikre poczucie przyzwoitości u wielu funkcjonariuszy PO. Szukanie haków na Andrzeja Dudę obraca się wciąż w kręgu błahostek i (przepraszam za określenie) dupereli…

Padają wciąż jakieś idiotyczne pytania: Kto za nim stoi? Czy jego żona ma żydowskie pochodzenie? Czy córka pisze jakieś dyrdymały na FB? (okazało się, że nie pisze) Czy kandydat blokuje etat na uczelni? Czy mógł legalnie dorobić sobie wykładami? Itp. itd.

Jego kontrkandydat w tym czasie nie odpowiada na żadne trudne pytania o swoją przeszłość i uwikłania, a w zabiegach o tani poklask przekroczył już dawno wszystkie granice śmieszności.

Jednak tej drugiej. „racjonalnej” strony nie wolno zapytać o nic, bo szerzy się język „radykalizmu i konfrontacji”… Należy więc przemilczeć faktyczne likwidowanie państwa polskiego w każdej dziedzinie: gospodarczej, zdrowotnej, edukacyjnej, militarnej, demograficznej. Trzeba pomijać monstrualną korupcję, nie widzieć pogardy władzy dla szarych obywateli…

Czy naprawdę walka o „koryto” tak zaślepia rządzących, że posuwają się nawet do prowokacji wobec wrogiego nam mocarstwa, podpalając budkę strażniczą przy ambasadzie Rosji? A może działają w zmowie – przeciw obywatelom własnego państwa? I dlaczego najważniejsi urzędnicy państwowi znający te fakty nie powiadamiają prokuratury? Gdzie jest kres szaleństwa w tym samobójczym wyścigu? Czy to jest jeszcze Polska?

Nawet laik wie, że życie na kredyt – to równia pochyła! I że już wkrótce przyjdzie słono zapłacić (nam, naszym dzieciom i wnukom) rachunek za rabunkową wyprzedaż majątku narodowego. Ale przecież cały świat tak żyje! Na Titanicu też orkiestra grała do samego końca…

Reasumując – aż mi się nie chce wierzyć, że można tak otumanić naród, żeby ok. 50% głosujących nie dostrzegało tej skali zaprzaństwa i (co tu dużo gadać) – obciachu… I że społeczeństwo nasze straciło już zupełnie instynkt samozachowawczy…

No, ale przecież pracowało nad tym latami całe stado resortowych, dziennikarskich hien. I to im właśnie zawdzięczamy to, co stało się dziś z moralnością Polaków.

Dlatego chciałbym przypomnieć wszystkim, zwłaszcza ateistom tylko kilka odwiecznych, najważniejszych zasad ludzkiego postępowania:

IV. Czcij ojca swego i matkę swoją.

V. Nie zabijaj.

VI. Nie cudzołóż.

VII. Nie kradnij.

VIII. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

IX. Nie pożądaj żony bliźniego swego.

X. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

Zastąpiliśmy to wszystko jednym hasłem „Róbta, co chceta”. I dlatego właśnie jest tak jak jest…

Lech Makowiecki

PS Z tomiku „JA TU ZOSTAJĘ” polecam ku rozwadze wiersz:

THEATRUM MUNDI

Obserwując na co dzień wydarzenia w kraju

Zdaje się nam, że wiemy, jak się sprawy mają…

Przecież media wszelakie trąbią dobę całą

O sprawach najważniejszych… O tym, co się działo…

                          ***

Gdy cały kraj przeżywa „serial” mamy Madzi,

Cichnie spór, kto i kiedy samolot wysadził…

Kiedy pochód wolności zgromadził zbyt wielu –

Robi się drugi pochód… Z Antifą na czele…

Łapówka goni ściemę w tempie pendolino!

Zegarek pokazali… Przekręt gdzieś zaginął…

Afery podsłuchowej arcyprosty finał!

Telewizja wyjaśnia – „Winny, bo przeklinał…”

Gdy trwa liczenia głosów neverending story**,

Za diabła już nie dojdziesz, kto „skręcił” wybory!

Lincz za sałatkę robi w sejmie cwany szmondak;

Prezydenta przed sądem nikt już nie ogląda!

W teatrze politycznym (i to się nie zmienia)

Zdarzenia najważniejsze dzieją się za sceną…

---

• theatrum mundi (łac.) – świat i życie ludzkie pojmowane jako przedstawienie.

** neverending story (ang.) – niekończąca się opowieść

A z cyklu – znalezione w sieci – przypominam balladę z żartobliwie smutnym tekstem Tadeusza Buraczewskiego. Myślę, że łatwiej nam jednak będzie po prostu pójść na wybory…

„Chłopaki, schodzę do podziemia”…