Nadęta zadyszka Komorowskiego kontra naturalna klasa Dudy. Polska naprawdę może trafić dobre ręce

Andrzej Duda poniósł poziom kampanii do pułapu nieosiągalnego dla reszty. Zwłaszcza dla Bronisława Komorowskiego. Obecny prezydent, choć usilnie próbuje, nie nadąża. Z poirytowaniem i zadyszką zostaje mocno w tyle, a irytację próbuje tuszować kolejnymi atakami.

Nie jest łatwo po takim maratonie wyborczym wykrzesać z siebie dowcip, wykrzesać z siebie gigantyczną energię

— takimi słowami Komorowski rozpoczął ostatnią, finałową konwencję wyborczą. Skoro kampania tak prezydenta zmęczyła, jak zamierza sobie poradzić z kolejną kadencją? Czyżby liczył, że spokojnie przesiedzi kolejnych 5 lat pod żyrandolem? Jedna kadencja prowizorki wystarczy. Ostatni dzień kampanii nie pozostawia złudzeń. Podczas, gdy Komorowski z właściwym sobie nadęciem puszył się podczas kolejnych przemówień, za każdym razem wściekle atakując Dudę, ten z naturalnością, klasą i godnością spotykał się z ludźmi, którym chce służyć.

Bronisław Komorowski nie nadąża. Jego ekstremalna monotonia, brak pomysłu, samodzielności, rzutkości i przytomności irytują. Zwłaszcza, że nie znika z ekranów telewizorów. Smutny to widok, kiedy łapiąc zadyszkę próbuje dogonić Andrzeja Dudę, powtarzając w banalny sposób tanią podróbkę ważniejszych przemówień swojego kontrkandydata. Dzisiejszy popis był wyjątkowo żenujący. Czy Komorowski mówiący o narodowej dumie jest jeszcze w stanie kogokolwiek przekonać? Czy frazesy o wielkim postępie i gigantycznych osiągnięciach ostatniej pięciolatki  do kogoś jeszcze przemawiają? A może głodne kawałki o wzmocnieniu obywatelskości potrafią nasycić jakąś wyborczą duszę?

W mowie podsumowującej próbował wmówić Polakom, że nadrzędnym celem jest „twarde postawienie na obywatelskość”, że Polacy muszą poczuć, że władza się z nimi liczy.

Mamy bardzo rozbudowane ruchy obywatelskie, (…) mamy wiele przykładów, że Polacy chcą większego uobywatelnienia państwa> chciałbym, żeby to wybrzmiało na koniec kampanii, że wielkim wyzwaniem dla nas wszystkich, szczególnie dla tego środowiska, jest postawienie na wzmocnienia Polaków, że uczestniczą we wspólnocie obywateli. To można robić i przez własny przykład, to trzeba robić przez zmiany ustrojowe, na drodze zmian prawnych i na drodze praktyki

— stwierdził Komorowski. Czyżby zaproponowana przez Andrzeja Dudę zmiana konstytucji, wybudziła niedźwiedzia z wielkiego snu?

Pan Komorowski miał 5 lat, by pokazać, że szanuje obywateli i liczy się z ich zdaniem. Z butą i arogancją manifestował swoją niezależność od ich woli. Przekonaliśmy się o tym, gdy podpisał zgodę na podwyższenie wieku emerytalnego, gdy odrzucił propozycję obywateli, którzy domagali się referendum w tej sprawie. Był również głuchy na referendalne wołania ws. reformy edukacji czy obniżenia obowiązku szkolnego. Nawet nie drgnął, gdy liczne środowiska obywatelskie protestowały przeciwko ratyfikacji konwencji przemocowej. Komorowski wiele razy pokazał, że zamiast być prezydentem wszystkich Polaków, był prezydentem sitwy.

Zaraz po tym jak przypiął sobie do klapy hasło „zgoda i bezpieczeństwo”, podzielił Polskę na racjonalną i radykalną. Apelując o kampanię godną prezydenta, szuka poparcia za pomocą żenujących spotów, uderzających w Andrzeja Dudę. Kompleksy, niemoc i irytacja. Swoje głównego kontrkandydata nie ma szans doścignąć i doskonale o tym wie. Nawet sondaży nie sposób już użyć do politycznej walki.

W jednym Komorowskiemu trzeba przyznać rację.

Polska potrzebuje i doczeka się niezależnego i doświadczonego, ale i odpowiedzialnego prezydenta

— powiedział we wczorajszym przemówieniu. Święta prawda. Czas ustąpić. Andrzej Duda już czeka, by ten skostniały urząd przywrócić do życia i zająć się sprawami, które naprawdę będą służyć Polsce.

CZYTAJ TAKŻE: Nykiel we „wSieci”: Komorowski - bliźniak Palikota. Spełnił niemal wszystkie postulaty obyczajowe lewicy