Siedem pytań do Tomasza Nałęcza

Tomasz Nałęcz, prezydencki doradca ds. polityki historycznej bezpardonowo zaatakował Andrzeja Dudę. Próbował obarczyć kandydata prawicy na prezydenta winą za śmierć Barbary Blidy a także nazwał go „aparatczykiem IV RP”. To określenie jest szczególnie śmieszne w ustach człowieka, który przez 20 lat wiernie trwał przy PZPR.

W związku z tym warto zadać Tomaszowi Nałęczowi siedem pytań o jego przynależność do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej:

1) Dlaczego wstąpił pan do PZPR w 1970 roku, kiedy partia doprowadzała Polaków do ekonomicznej ruiny, a w grudniu krwawo tłumiła protesty na Wybrzeżu?

2) Dlaczego nie wystąpił pan z partii w 1976 roku, kiedy partia pacyfikowała przy użyciu milicji i oddziałów ZOMO protesty w Ursusie, Płocku i Radomiu?

3) Dlaczego kurczowo trzymał się pan partyjnej legitymacji w 1980 roku, kiedy powstawała „Solidarność” – największy zryw wolnościowy w historii świata?

4) Czym się pan zasłużył dla partii, skoro dostał pan paszport do wszystkich krajów świata (co było wielką rzadkością) i wielokrotnie wyjeżdżał służbowo i prywatnie do państw zachodnich?

5) Dlaczego nie wystąpił pan z PZPR w 1981 roku, kiedy ludzie masowo z niej odchodzili na znak protestu wobec zbrodni jaką było wprowadzenie stanu wojennego?

6) Co pan robił na Krymie w 1990 roku jako uczestnik ekskluzywnych wakacji urządzanych przez Komunistyczną Partię Związku Radzieckiego?

7) Co pana skłoniło w 1990 roku do gorliwego uczestnictwa w nowym postkomunistycznym projekcie – Socjaldemokracji RP, która była bezpośrednim sukcesorem PZPR?

Biorąc pod uwagę możliwe odpowiedzi, na usta ciśnie się jeszcze jedno pytanie: i kto tu jest/był aparatczykiem?