Szanowny Pan Radosław Sikorski Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Wniosek w sprawie: Skierowania Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej do Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży.

Zorganizowanie wysłuchania publicznego w sprawie w/w konwencji.

Szanowny Panie Marszałku!

Konwencja Rady Europy o przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (CAHVIO) wywołuje w społeczeństwie polskim ogromny niepokój. W takiej sytuacji powinna być szeroko konsultowana, a jej cele i stan, który przy jej pomocy zamierza się osiągnąć, wyjaśnione społeczeństwu.

Niestety, jak dotąd nie było autentycznej konsultacji społecznej, a jedyną organizacją, z jaką Rząd RP rozmawiał na ten temat, było stowarzyszenie Kongres Kobiet, które ze względu na skrajnie feministyczne poglądy, reprezentuje niewielki procent polskich kobiet. Również my, w imieniu Forum Kobiet Polskich, skupiającego przedstawicielki 53 organizacji kobiecych, choć wielokrotnie zwracałyśmy się o możliwość przedstawiania naszej opinii, nie zostałyśmy zaproszone do konsultacji.

Nasze wielkie zdumienie budzi fakt, że obecnie konwencja ta jest rozpatrywana przez dwie komisje sejmowe, które nie są powołane do merytorycznej oceny konwencyjnych rozwiązań (Komisję Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisję Spraw Zagranicznych). Nie ma wśród nich podstawowej dla tematyki konwencji: Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. To właśnie do zakresu działania i kompetencji tej komisji należą sprawy dotyczące kształtowania polityki społecznej państwa (…) oraz sprawy dotyczące ochrony praw kobiet i zapewnienia im równych szans w życiu zawodowym i społecznym, a także sprawy związane z przestrzeganiem konstytucyjnej zasady równych praw kobiet i mężczyzn. Brak także opinii Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży na temat wprowadzanych przez konwencję kontrowersyjnych treści do programów szkolnych i pozbawiania rodziców konstytucyjnego prawa do wychowywania dzieci zgodnie ze swoimi przekonaniami.

Dyskusja w ramach tych komisji oraz zorganizowanie wysłuchania publicznego w tej sprawie są jak najbardziej zasadne. Konwencja nie wprowadza bowiem żadnych nowych rozwiązań zapobiegających przemocy wobec kobiet, gdyż są już one obecne w polskim prawie. Usiłuje natomiast doprowadzić do głębokich zmian społecznych i kulturowych, o czym społeczeństwo powinno być w pełni poinformowane.

Trzeba odpowiedzieć na wiele pytań, w tym: Dlaczego konwencja promuje rozwiązania o charakterze ideologicznym, wprowadza genderową definicję płci i jakie będą tego konsekwencje dla zmian w polskim prawie?

Jakie stereotypy nasze państwo zamierza „wykorzeniać” w kontekście zobowiązań zawartych w tej konwencji? Czy zamiast trwałych rodzin, społeczeństwo ma iść w kierunku rodzin niepełnych, samotnie wychowujących dzieci oraz upowszechniania związków jednopłciowych, jako niestereotypowych, a więc popieranych przez konwencję?

Dlaczego konwencja przyjmuje skrajne założenia feministyczne o „walce płci” i zmierza do podważenia struktur społecznych opartych na różnych rolach kobiet i mężczyzn?

Z jakich przyczyn konwencja wprowadza dyskryminację mężczyzn, co jest sprzeczne z konstytucyjną zasadą równego traktowania oraz równości płci? Dlaczego w miejsce swobody wyboru pomiędzy wychowywaniem dzieci a pracą zawodową chce narzucić tylko to drugie rozwiązanie, które przedstawia jako przeciwdziałanie przemocy dzięki usamodzielnieniu się kobiet? Z jakiego powodu chce ograniczenia prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z ich przekonaniami oraz promocji ideologicznych treści na wszystkich poziomach edukacji?

Dlaczego konwencja nie przeciwdziała autentycznym przyczynom przemocy, wynikającym z: rozluźnienia obyczajów, erotyzacji wizerunku kobiet, przemocy w środkach przekazu, nadużywania alkoholu i korzystania z narkotyków?

Te i dziesiątki innych pytań muszą się doczekać wyraźnej odpowiedzi, zanim będzie podjęta decyzja dotycząca ratyfikacji tej konwencji.

Z poważaniem

W imieniu Forum Kobiet Polskich

Ewa H. Kowalewska – Prezes FKP

Anna Lisiewicz – Sekretarz FKP