Debalcewo – jest źle. Dlaczego to takie ważne?

Niepokojące wiadomości nadchodzą z Donbasu. Wspierani przez Rosjan separatyści wydają się być o krok od zamknięcia w kotle ukraińskich oddziałów, walczących pod Debalcewem.

A to nie jest taka sobie bitwa. Chodzi o ukraiński klin, głęboko wrzynający się w tereny rebeliantów. Debalcewo – to kluczowy węzeł komunikacyjny. Póki trzymają je Ukraińcy, póty zablokowana jest najkrótsza droga pomiędzy stolicami obu „republik” – Donieckiej i Ługańskiej. W zasadniczy sposób utrudnia to funkcjonowanie tych „państw”.

Nie tylko w sensie technicznym. Póki Debalcewo jest ukraińskie, póty bije po oczach sztuczność i nienaturalność tworu, nazwanego „Noworosją”. Jeśli padnie, pozostanie on w dalszym ciągu nienaturalny i niezdolny do funkcjonowania bez rosyjskiej kroplówki na wielką skalę. Ale ten stan nie będzie już tak jaskrawo widoczny. Dlatego walka o Debalcewo jest tak ważna.

Bitwa jednak idzie źle. Ukraińcy są stroną broniącą się, oblężoną z trzech stron i ewidentnie słabszą. Co więcej, jak dotąd Kijów ogranicza się do wpychania w ów prawie że kocioł kolejnych uzupełnień. Potrafią osiągać tam sukcesy, ale tylko o bardzo lokalnym charakterze. Nie widać natomiast działań na szerszą skalę, które mogłyby zmienić całą sytuację. Jeśli tak dalej będzie, to przy aktywności i przewadze Rosjan – a dla nich zajęcie tego węzła ma pierwszorzędne znaczenie, jak napisałem wyżej – i ze względów technicznych, i propagandowych – upadek Debalcewa wydaje się być prawdopodobny.

Debalcewska batalia ujawnia, że armia ukraińska nie wykorzystała dobrze czasu, jaki upłynął od sierpniowej klęski w Iłowajsku. Ujawnia to nierównie bardziej, niż utrata lotniska donieckiego, które było nie do obrony, a ponadto miało znaczenie jedynie prestiżowo-propagandowe. Debalcewo zaś jest ważne i piarowsko, i ściśle militarnie.

Jeśli w najbliższym czasie nic się nie zmieni, to i Ukraina, i osobiście prezydent Poroszenko znajdą się za chwilę w sytuacji wielokrotnie gorszej, niż dotychczasowa.