Kownacki: Sąd nie chciał wydać oczywistego orzeczenia i umorzyć śledztwa ws. WSI. Na tej sprawie odciska się polityka. NASZ WYWIAD

wPolityce.pl: Sąd nakazał prokuraturze wznowienie śledztwa dotyczącego tworzenia raportu WSI, jednocześnie wskazując, że nie musi się ono zakończyć postawieniem zarzutów Antoniemu Macierewiczowi. Jak Pan ocenia tę decyzję?

Bartosz Kownacki, poseł PiS, były członek komisji weryfikacyjnej WSI: Nie rozumiem tego orzeczenia. Sprawa powinna być oczywista dla każdego studenta prawa. Zdefiniowanie, kto jest funkcjonariuszem publicznym jest łatwe po kursie prawa karnego. To jest oczywiste, wystarczy spojrzeć do kodeksu. Tę sprawę należało więc w sposób jednoznaczny ocenić i umorzyć. Jednak sąd zachował się w inny sposób, pokazując, że sądy w Polsce nie tylko umywają ręce, chcą przerzucać odpowiedzialność na inne podmioty, ale również działają w sposób niedający się obronić pod kątem merytorycznym czy naukowym. Gdy poznamy pisemne uzasadnienie, będzie można ocenić tę sprawę ostatecznie, ale z dotychczasowej mojej wiedzy wynika, że sąd uchylił decyzje o umorzeniu, wzywając jedynie prokuraturę, by raz jeszcze przyjrzała się tej sprawie i definicji funkcjonariusza publicznego.

Dlaczego to dziwne? Może tak należało właśnie zrobić?

Zwróćmy uwagę, co było elementem spornym w tej sprawie. Spór dotyczył właśnie definicji funkcjonariusza publicznego. Wiadomo, że Sąd Najwyższy nie chciał się tym zająć, uznając, że ta sprawa jest oczywista i nie jest to materia dla SN. Sąd wydając orzeczenie powinien więc wziąć na siebie ciężar tej sprawy i dokonać wykładni przepisów dotyczących funkcjonariusza publicznego. To byłoby profesjonalne działanie. Inną możliwością było podtrzymanie decyzji prokuratury. Jednak sąd zachował się tak, że zrzucił odpowiedzialność za tę sprawę na inny podmiot, nie definiując nawet w ustnej motywacji dla swojej decyzji osi sporu. To jest najgorsza praktyka, jaką mogą stosować sądy. Sąd uznał, że woli stosować taktykę umywania rąk zamiast wydać oczywiste w tej sprawie orzeczenie. Nie taka jest rola sądu.

Jak mocno na tej sprawie odciskają się interesy polityczne? Czy naciski są przy tej okazji wciąż mocne?

Oczywiście ta sprawa jest wciąż elementem gry politycznej, nacisków politycznych ze strony środowisk związanych z WSI. Do tego jest ona wykorzystywana w bieżącej kampanii politycznej, by straszyć PiSem. To działanie skrajnie antypaństwowe. Ci ludzie nie kierują się interesem publicznym, nie interesem państwa polskiego. Bez względu na to, kto dokonałby likwidacji WSI, należy tej decyzji bronić i traktować ją jako sprawę ponadpartyjną, jako działanie w interesie państwa polskiego. Niestety jednak niektórzy politycy używają jej, by przykryć swoją niekompetencję czy sytuację w kraju. To będzie wykorzystywane do przykrywania nieudolności rządów premier Kopacz. Ciekawe, jak zachowa się obecnie PSL, który przyjął ostatnio byłych polityków Ruchu Palikota, jawnie współpracujących z żołnierzami WSI. Ci posłowie wzywali do powstania komisji śledczej w tej sprawie. Jak rozumiem PSL podpisze się teraz pod obroną WSI. I nie dziwię się temu, ponieważ za rządów z udziałem PSL zawsze dbano o interesy WSI.

Pan był członkiem komisji weryfikacyjnej. Jest Pan dziś pewien, że likwidacja WSI była korzystna dla Polski? Może ma Pan po latach jakieś wątpliwości…

To pytanie retoryczne. Byłem członkiem komisji, uważam jak Antoni Macierewicz czy Jan Olszewski, że ta komisja, ludzie tworzący później SKW dobrze przysłużyli się Polsce. Będę zawsze dumny z tej sprawy, będę przekonywał, że służyłem Polsce najlepiej, jak umiałem, że zrobiliśmy kawałek dobrej roboty. Żal jedynie, że likwidacja WSI nastąpiła tak późno, że trzeba było czekać 20 lat po przemianach ustrojowych. To powinno nastąpić dużo, dużo wcześniej.

Rozmawiał Stanisław Żaryn