Oświadczenie w Sprawie Sytuacji w Polskim Górnictwie

Z wielkim niepokojem obserwujemy napięcia społeczne na Śląsku związane z zagrożeniem miejsc pracy górników oraz źródeł utrzymania ich rodzin.

Konflikt, który wybuchł w połowie stycznia 2015 roku na Śląsku jest efektem wieloletnich zaniedbań państwa oraz braku reform nie tylko w górnictwie, ale w wielu dziedzinach życia gospodarczego Polski. Ma także głębokie podłoże w tragicznej dla kraju polityce ograniczania, wręcz likwidowania, polskiego potencjału  wytwórczego. 

Polska  doświadcza  obecnie  kolejnej  fazy  likwidacji  polskich zasobów gospodarczych.  Już  w  latach  dziewięćdziesiątych  zlikwidowano wiele gałęzi polskiego przemysłu. Prawdą jest, że wymagał on  dokapitalizowania, unowocześnienia i restrukturyzacji, ale nie likwidacji, wyprzedaży czy pseudo‐prywatyzacji. 

Gromadzony przez wiele pokoleń majątek narodowy oraz polski potencjał produkcyjny po 1989  roku  przeszedł  w  obce  ręce  w  większości  dziedzin  gospodarczych, np. w produkcji cukru, cementu, stali i wyrobów hutniczych itd., a wiele innych zostało po prostu zlikwidowanych – np.  przemysł  stoczniowy,  włókienniczy,  motoryzacyjny.  Ta  lista  jest  bardzo  długa.  Szczególnie  destrukcyjna  jest  systematycznie  stosowana  metoda  polegająca  na  doprowadzaniu przedsiębiorstw państwowych do upadłości poprzez złe zarządzanie, wygórowane uposażenie  kadr  kierowniczych  oraz  nadmierne  opodatkowanie. 

Praktyki  te  prowadzą  do  likwidacji  i  wyprzedaży  majątku  narodowego  za  bezcen.  Nowi  właściciele  albo  likwidują  zbyt  konkurencyjne  polskie  przedsiębiorstwa, albo je zrewitalizują, aby wytworzone zyski transferować za granicę.

Polskie kopalnie przez dziesiątki lat były rentowne. Jeszcze w latach 90‐tych przynosiły zyski.  Wyraźny  wzrost  kosztów  polskiego  górnictwa  obserwujemy  dopiero  w  ostatnich  latach. 

Jednocześnie z informacją o likwidacji czterech polskich kopalni media obiegła informacja, że  Niemcy  są  zainteresowani  polskimi  kopalniami.  Jeżeli,  więc,  innym może opłacać się wydobywanie polskiego węgla a Polakom to się nie opłaca, to znaczy, że  Polska potrzebuje  przede wszystkim dobrych i uczciwych gospodarzy! 

Dekadę temu z troską obserwowaliśmy dramat polskich stoczniowców i ich rodzin. Dziś taki dramat grozi polskim górnikom, mimo nadzwyczajnych ograniczeń zatrudnienia i wydobycia węgla w latach dziewięćdziesiątych. Redukcja zatrudnienia w górnictwie sięgnęła wówczas 100 tys. osób. To wszystko dzieje się w kraju, dla którego węgiel jest najważniejszym gwarantem bezpieczeństwa  energetycznego,  w  kraju,  który  jest  nieustannie  poddawany  szantażowi  energetycznemu ze strony Rosji.  Zamykanie kopalni następuje w czasie, gdy władze nie są w  stanie  ani  zapewnić  dywersyfikacji  dostaw  ropy  i  gazu,  ponieważ budowa gazoportu dramatycznie się opóźnia, ani pozyskać gazu łupkowego. Likwidacja polskiego górnictwa jest  szczególnie  bolesna  gdyż  dotyka Śląska,  którego  mieszkańcy  ciężko  wywalczyli  sobie  przynależność do Państwa Polskiego trzema powstaniami narodowymi.  Polskie państwo i polska gospodarka winny służyć wszystkim Polakom, nie tylko tym, którzy nią zarządzają. Polska musi się wyzwolić od korupcji i prywaty, praktyk, które dziś  ją niszczą. 

Bogactwa naturalne winny służyć rozwojowi polskiego potencjału gospodarczego dla dobra wszystkich Polaków. Polskie firmy winny być znacznie lepiej zarządzane przez kompetentne kadry wyłaniane drogą uczciwych konkursów, wolnych od prywaty i partyjnych nacisków. 

W świetle zagrożenia bezpieczeństwa Polski w związku z narastającymi konfliktami międzynarodowymi suwerenność energetyczna kraju jest sprawą polskiej racji stanu. 

Dlatego  wyrażamy  naszą  solidarność  ze śląskimi  górnikami,  ich rodzinami, wspierającymi ich związkowcami i samorządowcami. Wasza walka o godne życie z ciężkiej pracy jest nie tylko walką o waszą godność.  Jest też niezwykle ważnym fragmentem walki o uzdrowienie życia społecznego i gospodarczego w całej Polsce.

Wzywamy wszystkich Rodaków do udzielenia wsparcia polskim górnikom, aby  ich walka o  godne życie  we  własnym  kraju  stała  się  początkiem  prawdziwej  naprawy polskiego życia gospodarczego nie przez likwidację, lecz przez uczciwą, merytoryczną restrukturyzację, która  stworzy  warunki  sprzyjające  efektywnemu  funkcjonowaniu  polskich  przedsiębiorstw  oraz  godnemu życiu Polaków.

22 stycznia 2015 r. 

Andrzej Prokopczuk   Prezes Wydziału North California Kongresu Polonii  Amerykańskiej 

Natalia Kaminski   Prezes Wydziału South California KPA   

Jerzy Bogdziewicz  Prezes Wydziału Florida KPA   

Irene Moskal del Giudice  Prezes Wydziału Illinois KPA   

Peter W. Suchcicki  Prezes Wydziału Eastern Massachusetts KPA   

Mariusz Szajnert  Prezes Wydziału Michigan KPA

Stanisław Śliwowski  Prezes Wydziału New Jersey KPA     Bożena Celina Urbankowski  Prezes Wydziału Northern New Jersey KPA   

Grzegorz Worwa  Prezes Wydziału New York ‐ Long Island KPA   

Teresa Bunk  Prezes Wydziału New York ‐ Central KPA   

Richard Solecki  Prezes Wydziału New York ‐ Western KPA   

Mark Relovsky  Prezes Wydziału Ohio KPA