Konflikt wewnątrz IPN: czy spór wokół pionu śledczego rozsadzi Instytut od środka?!

W IPN nie widać końca konfliktu między Radą Instytutu a pionem śledczym. Do sporu włączył się Andrzej Seremet.

Rada, w której zasiadają profesorowie Grzegorz Motyka, Andrzej Friszke i Andrzej Paczkowski, domaga się ograniczenia liczby prokuratorów i przesunięcie ich do pionu lustracyjnego.

Wydaje się, że wnioski, które padły, są nakierowane na wygaszanie pionu śledczego, czyli ostateczne zmierzanie powolnymi krokami w kierunku eliminacji kwestii procesowych czy ścigania zbrodniarzy komunistycznych

— ostrzega w „Naszym Dzienniku” prof. Mieczysław Ryba, były członek Kolegium IPN.

Ale Rada broni swojego stanowiska, odrzucając zarzut wygaszania śledztw.

To nieporozumienie. Rada bowiem z niepokojem przyjmuje właśnie niską efektywność pracy pionu śledczego, także w kwestii ścigania zbrodni komunistycznych

— odpowiada w „ND” prof. Motyka.

Niepokój nasz wzbudziły również wydarzenia związane z ekshumacjami prowadzonymi na cmentarzu przy ul. Wałbrzyskiej w Warszawie, w wyjaśnienia złożone w tej sprawie prze prokuratorów były nieprzekonywujące. Poszukiwania szczątków żołnierzy powojennego podziemia winny być wspierane przez wszystkich bez wyjątku pracowników IPN. Oczekujemy, że władze IPN nie dopuszczą do powtórzenia się tej gorszącej sytuacji. Dla wszystkich powinno być jasne, że państwo polskie nie porzuca ciał swoich bohaterów

— dodaje przewodniczący Rady.

Jak informuje „ND”, po stronie Rady opowiedział się prokurator generalny Andrzej Seremet.

Podziela opinie odnośnie do tych zastrzeżeń dotyczących pewnej dysproporcji między liczbą zadań, które IPN wykonuje, a liczbą prokuratorów wykonujących te zdania

— potwierdza prok. Mateusz Martyniuk, rzecznik prasowy PG.

Co innego uważa Krajowa Rada Prokuratury, reprezentująca samorząd prokuratorski. Według KRP, Rada IPN narusza niezależność prokuratorów pionu śledczego Instytutu.

Niezależnie od tego, kto ma w tym sporze rację, trudno oprzeć się wrażeniu, że IPN, który od dawna opiera się atakom z zewnątrz, sam może rozsadzić się od środka.

JUB/”ND”