Pałowanie Wiplera, czyli III RP w akcji. Teraz pora na nowy priorytet: poszukiwanie źródła przecieku

Zachowanie posła Wiplera przed rokiem – naganne; teraz – nierozsądne. Zachowanie policji (w tym policjantki i agentów po cywilnemu) – zaskakująco brutalne i nieprofesjonalne.

Zachowanie mediów przed rokiem – skandalicznie nieprofesjonalne i odrażające. Zachowanie mediów obecnie – nieobiektywne, zaciemniające istotę sprawy.

Zachowanie prokuratury przed rokiem – jawnie kłamliwe i groźne, trzeba wprost mówić o mataczeniu. Zachowanie polityków oraz szefa MSW przed rokiem – interesowne politycznie i kompromitujące.

Zachowanie posłów Ziobry i Dorna, felietonisty Feusette’a itp. – pozornie pryncypialne, dowodzi jednak nieumiejętnej oceny złożonych przypadków oraz nietrafnej hierarchizacji problemów.

Instytucje III RP po raz kolejny ukazały niepraworządność swych działań, dowodząc, że liczy się siła, a nie racja, że prawo jest stosowane wybiórczo, że swoich broni się per fas et nefas, nie szczędząc sił ani środków, z mataczeniem, cynicznym kłamstwem, fabrykacją zarzutów, dowodów i świadków włącznie. Tymczasem kolega Feusette (i jego kompania) koncentruje uwagę swoich czytelników na pijackim wyskoku Wiplera, a nie na jawnych kłamstwach policji, prokuratury czy przedstawicieli władz państwowych. No, Maciej Rybiński chyba przewraca się w grobie.

Postscriptum Poseł Przemysław Wipler – o ile mi wiadomo, jako jedyny – drąży sprawę nowelizacji ustawy, która zapewnia bezproblemową wypłatę po 100 euro miesięcznie tym obywatelom innych państw, którzy ucierpieli od Niemców i stalinistów na terenie Polski w latach 1939 - 1956.

Dziennik The Israeli Times ocenił wstępnie tę liczbę na 50 tysięcy. Z odpowiedzi na zapytanie poselskie wynika, że żadna z instytucji państwowych nie potrafi oszacować przewidywanych skutków finansowych realizacji ustawy w nowym kształcie.