Tęczowa koniczynka? Na przykładzie Olsztyna widać jak obrotowy jest PSL

Nie jest dla nikogo tajemnicą, że Polskie Stronnictwo Ludowe jest partią obrotową i z bezczelnością wolt Janusza Palikota dopasowującą się do rzeczywistości politycznej. Partia ta może w zasadzie być w koalicji z każdym ugrupowaniem gwarantującym jej działaczom egzystencje za publiczne pieniądze. PSL to również ugrupowanie, które nie raz oferowało na swoich listach wyborczych miejsca dla „renegatów” z partii politycznych o najróżniejszych ideologicznych odcieniach.

Niemniej jednak to co stało się w ostatnich tygodniach w Olsztynie jest czymś niezwykłym nawet jak na standardy mieniącego się konserwatywno-ludową partią PSL. Na partyjnych listach do rady miejskiej znalazło się 6 osób należących wcześniej do Twojego Ruchu. Były przewodniczący okręgu olsztyńskiego Ruchu Palikota Janusz Niedźwiedzki, który znalazł się na listach PSL tłumaczył PAP, że jest już bezpartyjny i wybrał komitet mogący zmienić coś w mieście. Czy jednocześnie wyrzekł się swoich, mówiąc delikatnie, kontrowersyjnych poglądów? Władze PSL w regionie zapewniały, że start palikotowej szóstki nie oznacza światopoglądowego skrętu PSL, bowiem „w wyborach samorządowych sprawy światopoglądowe nie odgrywają żadnej roli.”

Nie jest to do końca prawda. Pisałem niegdyś na tym portalu o wojnie światopoglądowej właśnie w Radzie Miasta Olsztyna, gdy chciano podstępnie wprowadzić nacechowaną lewicową ideologią Europejską Kartą Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym. Dzięki interwencji środowisk konserwatywnych, które uświadomiły radnym, co ci zamierzają wprowadzić w życie, pomysł na szczęście upadł. Stało się to jednak dlatego, że Rada Miasta nie była opanowana przez lewicowców. Jak przebiegłoby głosowanie gdyby wówczas w Radzie zasiadały osoby o poglądach palikotowców startujących obecnie z deklaratywnie konserwatywnego PSL?

Niedźwiedzki nie jest specjalnie popularną postacią w Olsztynie. Nie może poszczycić się szczególnymi sukcesami politycznymi, ani nawet zadziornymi komentarzami (jak większość palikociarni) na blogu. Najbardziej znamiennie więc prezentuje się jego działalność na jego profilu na Facebooku. To właśnie tam widać kiedy były (?) rewolucjonista od polityka przynoszącego do telewizji świński ryj i wymachującego sztucznymi penisami na konferencji prasowej, postanowił zmienić swój wizerunek. Ostatnio w jednej z dyskusji na temat pomnika poświęconego ofiarom katastrofy smoleńskiej na olsztyńskim rondzie napisał, że „najlepszym pomnikiem byłoby zasadzenie na tym rondzie brzozy”. Podobnie „błyskotliwy” poziom rozważań pojawiał się na jego profilu o wiele częściej, gdy był jeszcze działaczem partii byłego wydawcy konserwatywnego OZON-u, który postanowił robić lewacką pierekowkę dusz w III RP. Niedźwiedzki dziś idzie w przeciwną stronę niż jego były pryncypał i z lewackiego krzykacza przeistacza się „fejsbukowo” w wyważonego działacza PSL. Czy jednak porzucił swoje ostre poglądy?

Biedna kobieta. Przeszła przez piekło rodząc upośledzone dziecko i teraz próbuje nadać temu nieszczęściu sens zmuszając innych by przeżywali to samo piekło. Przykry sposób odreagowywania własnej porażki i frustracji

— pisał przed „koniczynkowią woltą” o Kaji Godek, matce, która urodziła dziecko z Zespołem Downa. Porażką jest posiadanie dziecka niepełnosprawnego? Czy może porażką jest jego urodzenie? W zasadzie nie jest istotne. Eugenika na lewicy była od zawsze bardzo popularna, co powoduje, że wpisem zaskoczonym być nie należy. Zapewne wielu działaczy PSL na mocy „kompromisu aborcyjnego” popiera aborcje niepełnosprawnych nienarodzonych. Jednak były szef palikotowców w Olsztynie mówił też językiem dalekim od wrażliwości wyborców PSL.

Odkryłem dziś, że w Olsztynie istnieje coś takiego jak „Instytut służebnic ołtarza”. Kiedy sprawdzałem pochodzenie tego dziwnego tworu, dowiedziałem się m.in, że „Erekcji tej kanonicznej Wspólnoty” dokonał ks. bp T. Wilczyński, 2 lutego 1962 r.I jak tu nie wierzyć w fallocentryczne fiksacje kleru?

— pisał „fejsbukowy publicysta”. Podczas pogrzebu Jadwigi Kaczyńskiej, którego fragmenty można było zobaczyć w telewizji, „kieszonkowi Palikot” z Olsztyna napisał: „Jak widać kult matki polki (pisownia oryginalna - przyp. Ł.A.) ma się w najlepsze. Podobnie zresztą jak kult żywych trupów (Dydycz obwołał Lecha Kaczyńskiego męczennikiem….).”

Nie zamierzam oczywiście uwieczniać wpisów tego Pana, ani z nimi polemizować. Wszak polemika z głupstwem nobilituje je bez potrzeby. Przyszłości polityczna lewicowego krzykacza z prowincji ( sam mieszkam w Olszynie więc proszę nie odbierać tego określenia pejoratywnie) również nie powinna nikomu spędzać snu z powiek. Warto jednak na przykładzie działań PSL z Olsztyna zobaczyć jakie wartości kierują działaczami tej partii.

Wchodzenie w koalicje wyborcze zarówno z PO jak i SLD, i potencjalny sojusz z PiS nie jest dla tego ugrupowania czymś zaskakującym. Koalicja charakteryzuje się też tym, że poszczególne byty polityczne pozostają przy swoich programach i są oparte na kompromisie. Jednak przyjmowanie na listy osoby nie wstydzące się pod swoją twarzą na publikowanie takich wpisów jest już reprezentatywne dla partii. Ba, umieszczenie na listach konserwatywno-ludowej partii sześciu działaczy skrajnie lewackiego, antyklerykalnego ugrupowania, które m.in. walczyło o legalizację narkotyków musi być jakimś sygnałem dla wyborców. Przypomnijmy- wyborców głównie mieszkających na wsi, gdzie konserwatywne wartości są szczególnie pielęgnowane. Czy na przykładzie Olsztyna można powiedzieć, że koniczynka przybiera tęczowe barwy? To moje publiczne pytanie do kierownictwa PSL. W końcu Władysław Kozakiewicz oficjalnie poprał zarówno Ruch Palikota jak i…kandydata olsztyńskiego PSL na prezydenta Olsztyna. Przypadek?