"Kobieca" Kopacz na spowiedzi w "Wyborczej". "Władza na mnie nie działa. Kobiety tutaj zasadniczo różnią się od mężczyzn"

Władza? Na mnie nie działa. Kobiety tutaj zasadniczo różnią się od mężczyzn

— wypaliła premier Ewa Kopacz w rozmowie z „Gazetą Wyborczą”.

Rozmowa reklamowana jako „pierwszy wywiad prasowy nowej premier” rozczarowała. Czego jednak spodziewać się po dziennikarzach, których pytania do nowej szefowej rząd brzmią (cytujemy w całości):

Panią Thatcher? Angelą Merkel? Kim będzie Ewa Kopacz?

Donald Tusk usłyszał od pani: „Donaldzie, od dzisiaj ja tutaj rządzę”. Czy to było konieczne?

„Zbyt emocjonalna”, „histeryczna” - często się pani spotykała z seksizmem w polityce?

— pytają dociekliwi funkcjonariusze z Czerskiej.

Ale w całym tym gąszczu trudnych pytań wyłowiliśmy kilka aspektów, o których warto wspomnieć. Jak na przykład przy odpowiedzi, w której Kopacz przyznaje, że to Donald Tusk wskazał ją na premiera. I to Donald Tusk stał za całym tym pomysłem. A pani premier?

Chciałam dać Donaldowi Tuskowi okazję do namysłu, by wybrał osobę, która w jego odczuciu rzeczywiście najbardziej będzie pasowała do wizji Polski rysowanej przez przez niego przez te lata

— ocenia.

W rozmowie zabrakło trudnych pytań, były za to okrągłe deklaracje pani premier.

Nie sztuka być premierem. Chciałabym być premierem dobrze zapamiętanym. W polityce ambicje nie są niczym złym. To chore ambicje są nieszczęściem

— ocenia Ewa Kopacz.

I kreśli swoją osobowość „wychowaną” na Tusku, Komorowskim, Mazowieckim i Geremku.

Ci ludzie zostawili mi, jak sądzę, bagaż wartości, które nigdy się nie zdewaluują. Nawet jeśli będę poza polityką

— zapewnia Kopacz.

Jakie to wartości? Ano na przykład ucieczka w „idę środkiem”, gdy jest pytana o oczywisty przechył Platformy w lewo. Wartości związane z Kościołem? Chłodna odpowiedź:

Jestem wierząca, więc odbieram to w szczególny sposób. Polski Kościół to również ludzie, którzy nie narzucają innym własnej woli. Nie chcę walczyć z Kościołem, ale też nie podobają mi się ludzie, którzy stygmatyzują Polaków, mówiąc: „Nie jesteś dobrym katolikiem”. Nie chcę, żeby tak było w Polsce

— przekonuje.

Ciut więcej emocji pojawia się, gdy „Wyborcza” przypomina o zarzutach dotyczących kłamstw smoleńskich. Kopacz rzuca „Nie musiałam tam jechać” i dodaje:

Jakie moralne prawo do wystawiania ocen mają ludzie, którym zabrakło odwagi, by tam pojechać? Którzy uciekali czym prędzej ze Smoleńska do Polski, by tu, już w Warszawie, politycznie grać tą katastrofą? I jeszcze dziś granie Smoleńskiem to uwłaczanie pamięci ofiar

— stwierdza.

Relacje z opozycją pani premier porównuje do… rozbitego małżeństwa.

Możemy ładnie się różnić. To trochę jak z małżeństwem, które się rozstaje. Można się rozejść w zgodzie i mieć szacunek dla siebie chociażby dlatego, że są dzieci i wspólnie przeżyte lata. Można też obarczać się winą i obrzucać wyzwiskami. To, co wybieramy, świadczy o naszej klasie

— tłumaczy.

I tak to się kręci - władza na panią Kopacz nie działa, bo jest kobietą, a relacje z Kaczyńskim chce budować jak z byłym małżonkiem. Ot, nowa pani premier w pełnej krasie.

wwr, „Gazeta Wyborcza”

—————————————————————————————-

Książka, którą warto przeczytać!

„Państwo jednej partii”.