Kłopotek: Czuję, że się duszę. Do naszego grajdołka czas wpuścić trochę świeżego powietrza. NASZ WYWIAD

wPolityce.pl: Panie pośle, czy i jak długo jeszcze koalicja i rząd mogą dalej funkcjonować w myśl zasady – „Polacy, nic się nie stało”?

Eugeniusz Kłopotek, PSL: Po pierwsze mówimy, że coś się jednak stało. Nie powtarzamy tej utartej formuły za kibicami naszej reprezentacji. Stało się coś bardzo niedobrego. Po drugie, uważam, że w tym składzie i w tym nieładzie, dalej ciągnąć się nie da. W związku z tym te rozmowy, które dzisiaj się rozpoczynają i mam nadzieję że będą kontynuowane, wymagają dużo większej szczerości i otwartości koalicyjnej niż dotychczas. One nam muszą dać odpowiedź: jesteśmy zdolni pociągnąć ten wózek do końca, czy nie?

I wreszcie to nie może się skończyć na niczym. Cały czas uważam, że największy błąd, jaki popełnił pan premier, to, to, że nie zdymisjonował ministra Sienkiewicza. To powinien był zrobić natychmiast. On nie może być sędzią we własnej sprawie, bo jednak sam trochę, a może i dużo nagrzeszył. W związku z tym potrzebujemy z jednej strony przedstawienia pewnego scenariusza wyjścia z tej bardzo nieciekawej sytuacji. Musimy też ustalić, co chcielibyśmy zrobić wspólnie – przy wzajemnym wspieraniu się. Aby obywatele odczuli, że mamy jeszcze zdolność rządzenia krajem. Poza tym chcemy usłyszeć jakie zmiany pan premier proponuje w swoim rządzie. A w ramach tych zmian - czy nie należałoby dokonać pewnej reorganizacji w niektórych instytucjach państwowych, w tym szczególnie w służbach specjalnych, które nie zdały egzaminu.

Mówi pan o zmianach w rządzie. Jak głębokich? Kto oprócz ministra Sienkiewicza powinien odejść? Radosław Sikorski? Sam premier?

Powinny być to zmiany głębokie. Natomiast jak głębokie – od tego są dwaj nasi szefowie.

Tak szczerze - bliższa jest panu koncepcja utrzymania koalicji PO-PSL czy jednak przyspieszone wybory?

Na pewno nie będziemy się wpisywać w scenariusze opozycji. Rozchwianej, niespójnej i przebierającej nóżkami. Na pewno nie. Natomiast, jeżeli razem dojdziemy do wniosku, że nie ma sensu tego dłużej ciągnąć, to wtedy na pewno najlepszym rozwiązaniem będzie poddanie się pod osąd wyborców.

Co pana bardziej bulwersuje w całej aferze – sam fakt nagrania najważniejszych osób w państwie – to akcentują politycy PO, czy treść ujawnionych rozmów?

Wszystko. I to i to. Ważne jest żeby odkryć kto i dlaczego podsłuchiwał. Ale też bulwersuje język używany w tych rozmowach, sprawy omawiane przy kielichu w knajpie. To wszystko mnie denerwuje. Czuję, że się duszę i potrzebuję świeżego powietrza. Ale to, czy do tego naszego politycznego grajdołka uda się go trochę wpuścić, zależy w dużym stopniu od samego pana premiera.

Opozycja rzeczywiście nie mówi jednym głosem w sprawie politycznej przyszłości. Scenariuszy jest kilka. PiS mówi o rządzie technicznym, który miałby przygotować wybory. Dlaczego uważa pan, że to zły pomysł?

W taki scenariusz PSL nie będzie wchodzić. Ale jednocześnie pragnę podkreślić, że zamierzamy ratować państwo polskie i jego stabilność. Ale nie będziemy za wszelką cenę ratować tych, którzy myślą za wszelką cenę o państwie partyjnym.

Przekładając to stanowisko na język konkretów – czy PSL gotów byłby stanąć na czele nowego koalicyjnego rządu?

Jeszcze raz podkreślam w rozmowach z premierem Tuskiem, które dzisiaj się zaczęły, nie stawiamy żadnych propozycji, o których część mediów i politologów mogłyby potem mówić, że PSL znowu stawia warunki kadrowe i od ich spełnienia uzależnia trwanie koalicji. Nie stawiamy żadnych propozycji kadrowych. Ani sprawy uboju rytualnego. Przesunęliśmy głosowanie w tej sprawie i usiłujemy przekonać Platformę naszymi argumentami. Ale nawet jeśli jej w tej kwestii nie przekonamy, to to na pewno nie będzie powód rozjechania się koalicji.

Rozmawiała Anna Sarzyńska