O „sztuce” uprawiania propagandy: Goebbels był dumny z tego, jak rozegrał Katyń. Był typowym mordercą zza biurka…

Sztuka uprawiania propagandy to kombinacja różnych elementów. To nie jest tak, że propaganda w wydaniu Goebbelsa to od początku do końca kłamliwa manipulacja. Jeśli miała być wiarygodna, powinna była zawierać elementy prawdziwe. Najlepszym przykładem z polskiego punktu widzenia była tragedia katyńska

-– zauważa Eugeniusz Cezary Król, tłumacz „Dzienników” Josepha Goebbelsa.

W zajmującym wywiadzie udzielonym „Rzeczpospolitej”, historyk podkreśla, że Goebbels był zbrodniarzem, chociaż zapewne nikogo własnoręcznie nie zabił.

Był typowym mordercą „zza biurka”

-– zaznacza Król.

Rozmówca historyka, publicysta „Rz” Jacek Nizinkiewicz, przypomniał, że Goebbels był dumny z tego, jak rozegrał Katyń.

Propaganda Goebbelsa niewątpliwie przyczyniła się do zerwania przez związek Radziecki stosunków dyplomatycznych z rządem RP na obczyźnie. Natomiast Goebbelsowi nie udało się poróżnić Wielkiej Trójki na tle Katynia. Zarówno prezydent Roosevelt, jak i premier Churchill zdawali sobie sprawę z tego, kto jest sprawcą zbrodni, ale uznali, że interesy koalicji są ważniejsze niż potrzeba potępienia ZSRR i wsparcia polskiego sojusznika

-– stwierdza Król.

Historyk zauważa zbieżność propagandy Goebbelsa z propagandą Władimira Putina.

Widać wiele podobieństw propagandy putinowskiej, rosyjskiej, do propagandy Trzeciej Rzeszy. Chociażby te zdjęcia matki czule tulącej dziecko na tle transporterów opancerzonych z żołnierzami albo natrętne, a prymitywne, upominanie się o prawa rosyjskiej grupy etnicznej na Krymie.

Ale czy tylko Putin czerpie z Goebbelsa?

JUB/”Rz”