Warto zachęcać młodzież do obejrzenia filmu "Jack Strong" i podejmować dyskusje nt. dramatycznych wyborów w okresie rządów komunistycznych

Film „Jack Strong” wywołuje kolejny raz dyskusję na temat oceny postawy pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. Skłania do kilku refleksji:

Pierwsza: Jeśli, zamiast budować wzory zachowań patriotycznych nawiązujących do życiorysu Ryszarda Kuklińskiego, będziemy takie postawy dyskredytowali, a nawet wręcz je szkalowali, to niedługo za bohaterów narodowych zostaną uznani Stanisław Szczęsny Potocki, Franciszek Ksawery Branicki i Seweryn Rzewuski, a za zdrajców Tadeusz Kościuszko, Walerian Łukasiński i Romuald Traugutt (swoją drogą ciekawe, czy te nazwiska jeszcze coś mówią młodemu pokoleniu) oraz setki Polaków, którzy przez dwieście lat (z przerwą na dwudziestoletni okres II Rzeczypospolitej) potrafili sprzeciwiać się woli najeźdźców, potrafili być wierni przysiędze składanej na ołtarzu Ojczyzny, a nie taktycznym deklaracjom wymuszanym przez okupantów.

Druga: Warto zachęcać młodzież do obejrzenia tego filmu, warto organizować wspólne wyjścia w szkołach w ramach lekcji wychowania obywatelskiego, warto po filmie prowadzić wśród uczniów dyskusje na temat dramatycznych wyborów, jakich musieli dokonywać Polacy w okresie rządów komunistycznych.

Trzecia: Za zaniechanie powyższych działań będziemy odpowiadali wszyscy, a szczególnie rodzice i nauczyciele zobowiązani do wychowania młodego pokolenia w duchu dobra wspólnego, odwołującego się do tysiącletniej tradycji polskiego społeczeństwa, dla którego wolność i niepodległość zawsze stanowiły wartość najwyższą.