Nie pamiętam już, który z polityków (chyba jeszcze z okresu rewolucji franuskiej) powiedział: „Co z tego, że mamy rację? Głupców jest więcej; i tak nas przegłosują...”

Ileż to razy zdarzało się w historii, że ludzie mądrzy, etyczni, prospołeczni – prawdziwi mężowie stanu – przegrywali z hucpiarską hołotą. Zakrzykiwani, ośmieszani, obrażani,  prześladowani przez rozgrywających umiejętnie emocje tłumu populistycznych watażków albo sami usuwali się w cień, albo wyrzucano ich z przestrzeni publicznej siłą, posuwając się w ostateczności nawet do zbrodni...

Czy w systemie propagującym głupotę (upadek edukacji), tematy zastępcze (plotkarskie media mainstreamowe), upadek tradycyjnych wartości (modernistyczny antydekalog),  czy też rozwalanie sprawdzonego od pokoleń modelu rodziny („dżender” i pochodne) – czy w tym całym „bajzlu” nie ma już nadziei na naprawę państwa?

Ależ jest! Trzeba znowu –  od podstaw –  uczyć młodych Polaków odróżniać dobro od zła, czyli nieustannie edukować, edukować, edukować... I jeszcze raz edukować.

 

Każda bazująca na urzędniczych patologiach „mafia interesów” boi się mądrych i jednoczących się przy wspólnych ideach obywateli. Bo to wymusza na niej przyzwoite działanie, ogranicza pole do nadużyć, dyscyplinuje.

 

I pamiętajcie: jeśli z pełnym przekonaniem popieracie jakąś partię czy przywódcę –  zróbcie wszystko, żeby wasi ulubieńcy wygrali w demokratyczny sposób. Ale już następnego dnia po wyborach patrzcie im uważnie na ręce... I kopcie po kostkach, jeśli tylko zaczną zanadto zbaczać z obiecywanego kursu!

 

Władza absolutna absolutnie deprawuje. A we współczesnej polityce nie uchowało się zbyt wielu świętych...

P.S. Z cyklu „Pro publico bono” – kolejny wierszyk (za „Naszym Dziennikiem”)

DEMOKRACJA

Rządy ludu, powszechnie zwane demokracją

Pełne są dzikich sporów, kłótni, sprzecznych racji...

Ludzi mądrych jest mniejszość. Chyba o tym wiecie?

Za to głupcy stadami chadzają po świecie...

Z tego rodzą się tylko nieszczęścia i chaos;

Władzę biorą „fachowcy” – a jest ich niemało:

Oszust, kłamca, zaprzaniec, bandyta czy złodziej...

Głupcy ich wybierają! O to właśnie chodzi!!!

A potem mainstream mediów (swoim „baju-baju”)

Wciska im, że mieszkają w najszczęśliwszym z krajów.

Że na kredyt żyć można (wszystkim to dziś służy)

Najmniej do końca świata! I jeden dzień dłużej!

Lecz zanim większość głupców dostrzeże me racje,

Że życie – to nie gender, i seksu dewiacje,

Nie balanga, rozpusta i nadmiar  wolności,

A praca połączona z odpowiedzialnością –

To Globalny Komornik w skarpetkach nas puści

A Car Świata przydepcze buciorem... A juści!

Ech, marzy mi się czasem światła dyktatura

Człowieka uczciwego (nie śliskiego szczura),

Co o wspólne tu dobro zadba jak o własne

I spojrzy śmiało w przyszłość, nad horyzont ciasny,

By drogę wybrać słuszną, bezpieczną, zamożną

Dla całego narodu. Uczciwie, ostrożnie...

Cóż z tego, kiedy głupiec oczywistych rzeczy

Nie dostrzega. Wyborem rozsądkowi przeczy.

Od myślenia nie zwalnia nic... Tylko idiotyzm!

Spróbujmy to przełamać... Zanim Kraj się stoczy...

Z cyklu znalezione w sieci (i na temat):

stara ballada „Mój dom, mój swiat”, napisana zaraz po obaleniu rządu Jana Olszewskiego (z płyty „Obudź się, Polsko”)

http://www.youtube.com/watch?v=rvwPkBORucw