Z Tuskiem jest jak z Rosją: im niżej się trzyma głowę i im bardziej się łasi, tym boleśniejszego dostaje się kopa

Upadek roku

W tej kategorii mogą ze sobą śmiało konkurować przypadki Grzegorza „Zniszczę cię” Schetyny i Sławomira „Zegarka” Nowaka. Oba są na tyle spektakularne, że należy im się miejsce ex aequo.

A jednak styl był odmienny. Nowak upadał, broniąc się i kąsając. Los i historia jego zegarków zmieniały się post factum w zależności od tego, kiedy i komu o nich opowiadał. W sumie i tak wyszedł na tym wszystkim nie najgorzej, bo sprawa czasomierzy przyćmiła znacznie ciekawsze i bardziej wątpliwe wątki jego urzędowania, opisane przez tygodnik „Wprost”.

Schetyna, przez lata znany z bezwzględności i twardości, okazał się na finiszu zawodnikiem miękkim i cokolwiek żałosnym. Najpierw nie chciał denerwować dawnego druha Tuska startem przeciwko niemu w partyjnych wyborach. Potem, gdy okazało się, że Tusk tego gestu nie docenia i zamierza zgnębić Schetynę do reszty, ten wystąpił podczas Rady Krajowej z łzawym, skomlącym apelem do premiera, żeby rzucić mu jednak jakiś ochłap. Ale z Tuskiem jest jak z Rosją: im niżej się trzyma głowę i im bardziej się łasi, tym boleśniejszego dostaje się kopa. Dzisiaj na przydomek „Zniszczę cię” zasługuje zdecydowanie bardziej Tusk niż Schetyna.

 

Bufon roku

W tej konkurencji także trwało silne współzawodnictwo. Ścierali się poseł Tomasz Kaczmarek, odwieszony rzecznik Adam Hofman czy minister perypatetyk Bartłomiej Sienkiewicz. Jednak wszystkich daleko w tyle zostawia niezmiennie Radosław Sikorski.

Nawet jeżeli pod koniec roku niektórzy z konkurentów zaczęli pana ministra trochę dopędzać, to ten w ostatnim momencie wykonał numer, dzięki któremu w jednej chwili odstawił ich na kilka długości i przypomniał, kto tu jest liderem. Udzielił mianowicie umieszczonego na stronie MSZ wywiadu wideo, w którym opowiadał, dlaczego polska dyplomacja pod jego przewodnictwem jest jednym nieprzerwanym pasmem oszałamiających sukcesów. Wywiad był mocny i bezkompromisowy. Nic dziwnego, skoro przeprowadzał go podwładny ministra Sikorskiego Marcin Wojciechowski, rzecznik MSZ.

Jaka szkoda, że rzecznikiem premiera przestał właśnie być Paweł Graś. Gdyby Donald Tusk podążył wcześniej za przykładem swojego ministra, proszę sobie tylko wyobrazić tę fascynującą, ostrą i do bólu rzetelną rozmowę Grasia z Tuskiem.

 

Idiotyzm roku

Gender to podobno jedno z najczęściej używanych w ostatnim czasie w publicystyce słów. Ja wolę swojską wersję: dżender. Dżenderowcy twierdzą, że nie ma mowy o żadnej ideologii, ale po prostu o badaniach, podobnych do tych prowadzonych przez fizyków, socjologów czy ekonomistów. Ile w rzeczywistości dżender ma wspólnego z nauką, mógł się przekonać każdy, kto obejrzał sobie na You Tube film „Norweski paradoks”. Badacze z różnych krajów świata – lekarze, antropolodzy – przedstawiają w nim dowody, że podział na płcie występuje już od pierwszych chwil po urodzeniu. „Badacze” od dżenderu, jąkając się i bełkocząc, mogą tym stwierdzeniom przeciwstawić tylko skrajnie ideologiczne frazesy.

W Polsce przekaz dnia, karnie powielany przez wszystkich dżenderystów, brzmi: dżender jest zwykła nauką, nie żadną ideologią, a straszy nim Kościół, żeby przykryć własne problemy z pedofilią. Skoro tak, to trzeba uznać, że najlepszymi agentkami Watykanu są Magdalena Środa i Kazimiera Szczuka. Nikt tak skutecznie nie przekonuje, że dżender to ideologia skrajnych fanatyków. W dodatku skrajnie idiotyczna.

 

 

------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------

TYLKO U NAS, wSklepiku.pl, możesz kupić najgorętszy gadżet sezonu!

Kubek lemingowy wPolityce.pl!

Idealny dla wszystkich miłośników lemingozy. Kubek o głębokim wnętrzu.

Oni są lemingami - a Ty? Oni piją kawę ze starbunia - Ty możesz ją pić z naszego kubka! Najlepsza kawa, najsłodsza herbata - tylko z lemingowego kubka wPolityce.pl!