POLSKO, OJCZYZNO MOJA... "Zauważyłem znaczny wzrost liczby młodzieży na uroczystościach niepodległościowych"

Święto 11 listopada i jego okolice spędziłem –  jak co roku –  bardzo pracowicie. Rocznica odzyskania Niepodległości zawsze obfituje w zaproszenia z koncertami patriotycznymi; w tym roku doszły mi jeszcze spotkania autorskie z okazji wydania tomiku wierszy „Pro publico bono”... Ponieważ z Trójmiasta prawie wszędzie mi daleko, a tym razem upomniały się o mnie Podlasie i Dolny Śląsk – nie było lekko...

Tego tempa nie wytrzymał, niestety mój wysłużony samochód, zholowany z trasy gdzieś pod Grudziądzem. Dalej przemieszczałem się nowiutkim, komfortowym vanem, podstawionym przez ubezpieczyciela. Na szczęście wszędzie zdążyłem na czas...

Obserwując zmiany, jakie zachodzą w ostatnich latach w „demografii” uczestników uroczystości niepodległościowych zauważyłem znaczny wzrost liczby młodzieży na tego typu przedsięwzięciach.  O ile kiedyś recital ballad patriotycznych przyciągał raczej emerytów, tak teraz statystyka wiekowa rozkłada się mniej więcej po połowie na kombatantów i na młodzież szkół średnich. Przy czym gimnazjaliści i licealiści są tu często stroną aktywną, angażując się zarówno w organizację i część artystyczną spotkań.

Byłem zaskoczony, gdy młodzi ludzie z kółka teatralnego w Łapach przygotowali i zainterpretowali kilka moich patriotycznych wierszy. Co ciekawe – sami sobie wybrali utwory traktujące o edukacji historycznej młodego pokolenia i o swoich rówieśnikach z czasów wojny. Z kolei gimnazjaliści z Sobótki zaprezentowali przepiękny, rocznicowy spektakl kostiumowy, a gorące przyjęcie mego zaimprowizowanego na poczekaniu występu (wielu znało słowa i śpiewało ballady wraz ze mną)  - świadczy o samodzielnym poszukiwaniu narodowych treści chociażby na You Tube (bo i gdzieżby indziej można byłoby je znaleźć)...

Reasumując – zmęczona „głupawką” mainstreamu polska młodzież budzi się, powoli dojrzewa do świadomego patriotyzmu. Do tego jak wiadomo potrzebne jest serce, rozum i ...wola... Ożywa legenda żołnierzy wyklętych; jakże żałośnie wypadają przy nich skundlone elity PRL i III RP.  Jeśli więc – oprócz czucia i myślenia pojawi się u młodych potrzeba zmian, to „Jeszcze Polska nie zginęła”...

P.S. Ciąg dalszy obrony polskiego romantyzmu przed rugowanie Go z polskich programów nauczania; za „Naszym Dziennikiem”:

 

POLSKO, OJCZYZNO MOJA...

 

Wielu zarzut dziś czyni, że napisał Adam:

„Litwo, Ojczyzno moja”... Dla Polski to zdrada!

Mówią, że był (z wyboru) zwyczajnym Litwinem...

Lub (jak chce Łukaszenka) – wręcz Białorusinem!

A to powód kolejny –  słychać takie słowa –

By ze szkół Mickiewicza dzisiaj wyrugować...

 

O, niegramotni głupcy! Azaliż nie wiecie?...

Nie czytaliście o tym (choćby w internecie),

Że Korona wraz z Litwą w epoce tej były

Jednym państwem! Ojczyznę jedną stanowiły!

W czas tryumfu, czas klęski (i nie są to mity!)

Rzeczpospolita była zwartym monolitem!

 

O rzeczach oczywistych nie chce mi się gadać,

Wszak w „Panu Tadeuszu” sam Wieszcz to wykłada:

Murem stali za Polską – ramię przy ramieniu

Soplicowie – wrośnięci w Litwę jak korzenie,

I hrabiowie z Horeszków (chociaż po kądzieli),

Takoż obcy, co sami osiąść tu zechcieli...

(Przykład? Jankiel koszerny – wielki patriota,

Tudzież cały zaścianek dobrzyńskiej gołoty).

Robak (ksiądz), co pobłądził, ale się odnalazł

Przywrócił wszystkim wiarę, pokonał ich marazm;

Młodzi, starzy, zamożni, biedni, duzi, mali –

Oni wszyscy za Polskę krew swą przelewali...

 

***

Czy pamięta ktoś jeszcze rozpacz Mickiewicza?

Wdarł się do Watykanu, tam ból swój wykrzyczał.

Papież go mitygował: „Piano”...  Et cetera...*

„Jak być cicho...” – łkał Adam – „Gdy Polska umiera!”...

Wszędzie, gdzie wiodły losy –  Ojczyźnie był sługą

(Niech w Wikipedii sprawdzi osioł jeden z drugim),

By u kresy żywota wskrzesić Legion Polski

I umrzeć – wolnym człekiem –  wśród naszego wojska...

 

***

„...Dla mnie możesz być Żydem, Litwinem, Tatarem,

Kaszubą czy Ślązakiem, Łemkiem czy Madziarem,

Jeśli Polskę masz w sercu – klnę się tu, przed światem –

Będziesz mi druhem szczerym! Wspólnej sprawy bratem!...”

 

***

Resume będzie proste; z Wieszczem – jak z różańcem:

Przetrwał cara, komunę. Przetrzyma zaprzańców!

 

*Piano (wł.) et cetera (łac.) – Cicho, i tak dalej...

 

A z cyklu – znalezione w sieci – przeżyjmy to jeszcze raz:

Ballada „Modlitwa” z płyty „Obudź się, Polsko”, z niepodległościowym pochodem w tle:

http://www.youtube.com/watch?v=VXeL29YEMLo

 

 

 

 

------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------

Zachęcamy do kupna szóstego numeru miesięcznika "W Sieci historii"!

W numerze 6/2013 miesięcznika, między innymi: „Piórem, szablą, dyplomacją - jak odzyskaliśmy niepodległość?”, rozmowa z Markiem Franczakiem, synem Józefa Franczaka „Lalka” - ostatniego Żołnierza Wyklętego, Andrzej Wroński kreśli sylwetkę Piotra Wysockiego, inicjatora wywołania Powstania Listopadowego, zaś Arkadiusz Stempin pisze o domysłach na temat pochowania św. Piotra.

Do miesięcznika dołączony jest film „Trwajcie! Janusz Kurtyka, IPN 2005-2010”.

Polecamy!