"Dzięki tym, którzy się wyłamali, społeczeństwo nabiera pewności siebie." Zapraszamy na uroczystość przyznania nagrody im. Jacka Maziarskiego

Nagroda im. Jacka Maziarskiego zostanie w tym roku wręczona po raz czwarty. Dotychczas otrzymali ją: Paweł Zyzak, Michał i Jacek Karnowscy oraz Ewa Stankiewicz za – jak mówił prof. Jan Żaryn – „niespokojnego ducha”, który „posługując się warsztatem (…) wojuje w imię prawdy”.

Pierwszym i zarazem najmłodszym laureatem był Paweł Zyzak. W marcu 2009 roku nakładem wydawnictwa Arcana ukazała się jego książka: Lech Wałęsa. Idea i historia. Biografia polityczna legendarnego przywódcy „Solidarności” do 1988 roku. Publikacja wywołała nie burzę, lecz sztorm w mediach głównego nurtu, ze strony samego bohatera biografii jak i władz Rzeczypospolitej posypały się groźby na autora a także na instytucje z nim powiązane: Instytut Pamięci Narodowej i Uniwersytet Jagielloński. Sam Paweł Zyzak dostał wilczy bilet do wielu instytucji publicznych. Przez 4 miesiące przebywał na stażu w waszyngtońskim Institute of World Politics. Nagroda im. Jacka Maziarskiego, którą odebrał w 2010 roku, gdy medialna nagonka trwała jeszcze w najlepsze, stała się tym samym odpowiedzią na system nacisków ze strony władz i na wymuszanie politycznej uległości. W stanie wojennym Jacek Maziarski potrafił trzema słowami, ominąwszy cenzurę, wyrazić sytuację solidarnościowej inteligencji publikując na łamach Życia Warszawy lapidarne ogłoszenie: „Szukam uczciwej pracy”; dziś prztyczkiem w nos konformistycznym postawom jest właśnie nagroda jego imienia.

Rok później laureatami zostali Jacek Karnowski i Michał Karnowski za założenie niezależnego portalu wPolityce.pl. Zbiegło się to w czasie z powstaniem „Uważam Rze”, największego w Polsce niezależnego tygodnika o charakterze konserwatywnym; portal wPolityce.pl tę inicjatywę wspierał. Do dziś pozostaje jednym z najważniejszych opiniotwórczych mediów internetowych w Polsce, mimo nieporównanie mniejszych środków finansowych od tych, jakimi dysponują mainstreamowe media.

W roku 2012 nagrodę otrzymała Ewa Stankiewicz – nazwana w laudacji Krzysztofa Kłopotowskiego, „polską Joanną d’Arc” – która po tragedii smoleńskiej zawiesiła karierę reżysera filmów fabularnych. Jej filmy dokumentalne „Solidarni 2010” i „Krzyż” stały się jedynym rzetelnym zapisem wydarzeń przed pałacem prezydenckim – zarówno spontanicznych, z pierwszych dni po 10 kwietnia, jak i prowokacji wokół Krzyża św. postawionego na Krakowskim Przedmieściu. Kapituła zgodnie uznała, że działanie reżyserki charakteryzują „wysokie etyczno-moralne standardy w twórczości literackiej i publicystycznej”.

Dzięki tym, którzy się wyłamali, społeczeństwo nabiera pewności siebie

- pisał patron nagrody, Jacek Maziarski. 25 października w warszawskiej siedzibie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (Foksal 3/5) poznamy kolejnego laureata. Zapraszamy o godz. 18.00 na uroczystość, którą poprowadzi redaktor Bronisław Wildstein.

Jednym z nominowanych do tegorocznej nagrody jest redaktor naczelny portalu wPolityce.pl, Marek Pyza.

O sposobie przyznawania nagrody można przeczytać tutaj.