Dyplomata tygodnia - minister Sienkiewicz. "Bycie świetnym publicystą nie oznacza bycia świetnym ministrem"

Dyplomata tygodnia

Nie jest nim tym razem (absolutnie wyjątkowo, niech się Pan nie martwi, Panie ministrze) Radosław Sikorski, lecz jego kolega z rządu, Bartłomiej „Idziemy po was” Sienkiewicz. Pan minister Sienkiewicz w rozmowie z „Gazetą Wyborczą” miał powiedzieć o policjantach, że „…sami często [pochodzą] z patologicznych rodzin, nie potrafią właściwie zareagować na przemoc”. Bardzo to umiejętne podejście do swoich podwładnych. Pan minister mógł jeszcze powiedzieć, że policjanci to banda nierobów albo że cała formacja ściśle współpracuje z kryminalistami. Nie dodał, co świadczy o jego wybitnych zdolnościach dyplomatycznych.

Policjanci, niestety, jakoś tego nie docenili. Cóż, jak się pochodzi z patologicznej rodziny, to się nie rozumie meandrów dyplomacji. Związek zawodowy policjantów zapowiedział nawet, że zastanowi się nad podaniem ministra do sądu. Ten natomiast tłumaczy się, że tego, co powiedział, wcale nie powiedział i na dowód publikuje stenogram rozmowy.

„Przychodzi policjant na interwencję rodzinną do domu. I ten policjant ma jakąś swoją historię. Być może wychował się w domu, w którym dawanie po głowie było normą. Nie wiemy tego” – powiedział według stenogramu minister. Hm, faktycznie nie wiemy. Wiemy już natomiast z całą pewnością, że bycie świetnym publicystą nie oznacza bycia świetnym ministrem.

I tylko nie bardzo wiadomo, kto teraz będzie szedł na polecenie Bartłomieja Sienkiewicza po niezadowolonych z niego policjantów z patologicznych rodzin. Bo sami po siebie chyba nie pójdą.

 

Obietnica tygodnia

W 1973 roku popularna wówczas włoska piosenkarka śpiewająca po francusku nagrała wspólnie z Alainem Delonem piosenkę „Paroles, paroles”, czyli, w wolnym tłumaczeniu, „Słowa, słowa”. „Mówię czułe słówka, przybrane w słodycz, ale one są tylko na moich ustach, nie w sercu. Słowa, słowa, słowa…” – śpiewał znakomity duet.

40 lat temu nikt nie sądził, że francuski amant i włoska piosenkarka są wizjonerami, przewidującymi rządy Donalda Tuska. A tu proszę – wszystko się sprawdza. Kolejne „paroles” Tuska odpalono w mijającym tygodniu. Teraz będziemy mieli „cyfrowe orliki”. Panie kochany, czego to nie będzie. Setki milionów złotych pójdą na budowę infrastruktury, kolejne setki na e-administrację i cyfryzację kultury. Będziemy mieli holoadministrację, teleportację i digitalizację. Urzędnicy w postaci cyfrowych hologramów będą się błyskawicznie pojawiać tam, gdzie akurat będą potrzebni, a Słońce Peru w postaci dyskretnego hologramku niedużych rozmiarów zagości w każdym domu obok telewizora. Rząd zafunduje wszystkim wszczepianego czipa, dzięki któremu będziemy się mogli bezprzewodowo łączyć z Internetem, a rząd w swej niezmierzonej dobroci będzie mógł nas zwrotnie kontrolować na wypadek, gdybyśmy popełniali myślozbrodnię. Zajmie się tym minister Boni, jak już wydrukuje sobie Internet.

Paroles, paroles, paroles…

 

Nominacja tygodnia

Gremi Media, spółka medialna (jedna z bardzo, bardzo wielu) Grzegorza Hajdarowicza, została nominowana do nagrody „News” za szczególne osiągnięcia na rynku medialnym. Nagroda jak najbardziej się należy, bo istotnie takich osiągnięć, jakie są udziałem Hajdarowicza, nie miał chyba w tej sferze jeszcze nikt. W ciągu zaledwie roku udało mu się zredukować dziesięciokrotnie sprzedaż tygodnika „Uważam Rze” (ze 140 tys. do 14 tys.), w niewiele dłuższym czasie o połowę obniżyć sprzedaż „Rzeczpospolitej”, zabić „Przekrój” i wywołać w firmie chaos oraz gigantyczny konflikt z pracownikami. Po prostu Midas à rebours. Czapki z głów.

 

 

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

Zachęcamy do odwiedzenia naszego internetowego sklepu wSklepiku.pl!

Tylko tam, możesz nabyć bardzo atrakcyjne gadżety portalu!

Zestaw toreb zakupowych wPolityce.pl

oraz

kubek wPolityce.pl