Fundacja Walczącym o Niepodległość, Wyklętych, Pokrzywdzonych, Internowanych, Więzionych
Zaprasza na pierwszą konferencję prasową
26 września, godz. 13.00, Warszawa, ul. Zielna 39 (budynek PAST’y), IV piętro
Fundacja dąży do zadośćuczynienia i uhonorowania osób walczących o Niepodległość Polski w latach 1939-1989.
Wiele z tych osób – bezimiennych bohaterów walczących o Niepodległą Polskę – dziś żyje w biedzie. W zdecydowanej większości przypadków są to skutki ówczesnych represji, szykan i krzywd.
Nie zwracamy uwagi na ich dzisiejsze poglądy, gdyż w wolnym kraju każdy ma prawo do swoich niezależnych opinii – to był m.in. cel ich Poświęcenia i Walki.
Dziś należy się im zadośćuczynienie oraz – nieuwłaczająca ich godności – opieka i wsparcie. Do tej pory zostali pozostawieni sami sobie, nikt nawet nie wie jak liczne jest to grono.
Dlatego prosimy o zapoznanie się z historiami kilku bohaterów, których wybraliśmy:
Barbara Anna Dąbrowska, ur. 15.11. 1942
Od września 1980 aktywna działaczka NSZZ „S”. Od 13.12.81 do 17.01.82 – internowana.
Po zwolnieniu, z powodu złego stanu zdrowia, kolportowała prasę podziemną (zakładową, Biuletyn Łódzki, Tyg. Mazowsze, wydawnictwa „Prześwitu”), udostępniła mieszkanie na magazynowanie „bibuły”, działała w strukturach podziemnych „S”, prowadziła akcje pomocy, współpracowała z ośrodkiem ojca Stefana Miecznikowskiego przy kościele ojców jezuitów.
Szykanowana w pracy, zmuszona do odejścia z Mera-Poltik, straszona represjami w stosunku do córki, pobita przez „nieznanych sprawców”, inwigilowana podsłuchiwana i wielokrotnie przesłuchiwana.
Dziś – II grupa inwalidzka. Otrzymuje 1.169,- zł emerytury. Opłaty stałe: ok. 700,- zł., plus leki i opłaty za rehabilitację 400-700,- zł.
Jan Łuczak, ur. 01.05.1948
Współorganizator, członek Komitetu Założycielskiego „Solidarności” w ZUT „Uniprot” i jej przedstawiciel w MKZ „S”. Od września 1980 wiceprzewodniczący KZ „S”. W 1981 r. współorganizator radiowęzła zakładowego oraz biuletynu zakładowego, współorganizator strajków lokalnych ogłaszanych przez ZR „S”, manifestacji ulicznych oraz Marszu Głodowego w Łodzi.
14-16.12.1981 internowany w KW MO. 16-27.12.1981 osadzony w ZK w Radomiu i 28.12.1981 przewieziony do KW MO w Łodzi. 21.01.1982 skazany na trzy lata więzienia przez SW w Łodzi. Współorganizator i uczestnik głodówki w ZK Hrubieszów. Zwolniony 13.04.1983.
W latach1983-84 współorganizator i członek RKW „S” Ziemi Łódzkiej. Drukarz, kolporter.
W kwietniu 1984 w porozumieniu z RKW emigruje do Australii. 10.03.1985 reaktywuje Biuro Informacyjne „S” w Sydney i jego filie w kilku innych miastach, redaktor „Biuletynu Informacyjnego” i współorganizator pomocy finansowej oraz poligraficznej dla podziemnej „S”.
Dziś – rencista. Na skutek pobić w KW MO w Łodzi i w więzieniach doznał trwałego uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz wzroku i słuchu.
Adam Nowak, ur. 24.12 1955
Od września 1980 przewodniczący Komitetu Założycielskiego „S” w ZPW im. Barlickiego. Od października 1980 wiceprzewodniczący KZ „S” ZPW im. Barlickiego. Organizator wszystkich zakładowych akcji protestacyjnych, w tym strajków okupacyjnych, proklamowanych przez Związek. W okresie 13.12.1981-4.11.1982 wydaje z żoną Niną biuletyn informacyjny o nakładzie ok. 50 egz. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez SB.
Od 05.11.1982 do 02.02.83 internowany w obozie wojskowym w Chełmnie nad Wisłą na poligonie Kępa Panieńska. Współorganizator dwóch głodówek zorganizowanych z powodu braku opieki medycznej dla osób przewlekle chorych oraz w proteście przeciwko złemu traktowaniu i odżywianiu przeterminowaną żywnością. Dodatkowo szykanowany po emisji tekstu jego piosenki na antenie RWE na temat niedoli, upokorzeń osób więzionych w Obozach Wojskowych oraz informacji o funkcjonowaniu obozu wojskowego koło Chełmna.
Dziś – zniszczone zdrowie.
Hanna Starzyńska ur. 19.05.1936
W 1970 nauczycielka biologii w Warszawie. Wyrzucona za przekonywanie nauczycieli i uczniów w celu poparcia stoczniowców na wybrzeżu. Brała czynny udział w strajku 80 roku w Gdańsku.
Do 1987 roku działała w „Solidarności Walczącej”. W jej mieszkaniu odbyła się organizacja strajków majowych i sierpniowych w stoczni, w 1988 roku. Uczestniczyła w nasłuchach MO – cały system nasłuchów całodobowych w Trójmieście, zbieranie i analiza pozyskanych informacji.
Legendarna postać wśród działaczy „S” na wybrzeżu.
Dziś – emerytura ok. 800,- zł., ponad 500,- zł. czynsz. Chora na białaczkę i serce. Tylko dzięki pomocy przyjaciół ma środki na lekarstwa i życie.
Pomoc bezimiennym bohaterom walczącym o Niepodległą Polskę ma swoje bogate tradycje.
W II Rzeczypospolitej już kilka miesięcy po odzyskaniu niepodległości rozpoczęto pracę nad otoczeniem weteranów Powstania Styczniowego szczególną opieką.
W sierpniu 1919 roku otrzymali oni specjalne stałe pensje, w tym także ich wdowy. Dodatkowo przysługiwały im mundury, odznaczenia domy opieki itp.
Dziś warto nawiązywać do tych rozwiązań, gdyż tylko w taki sposób przekażemy kolejnym pokoleniom informację, że warto poświęcać się dla Ojczyzny.
Zapraszamy zarówno media publiczne jak i komercyjne do wspólnego działania na rzecz bezimiennych bohaterów Niepodległej Polski.
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/166807-tylko-dzieki-pomocy-przyjaciol-ma-srodki-na-lekarstwa-i-zycie-prawdziwi-bohaterowie-solidarnosci-nie-moga-zyc-w-biedzie
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
