Jest całkiem normalnie, ale będzie jeszcze bardziej. I właśnie tego trzeba się bać. "A komu się nie podoba, ten świr"

Jest zupełnie normalnie. Jest najzupełniej normalnie. Jest wręcz wzorcowo normalnie. Wkrótce emerytury będą niższe o około 1000 zł. A dlaczego miałyby być wyższe? Przecież na całym świecie nędza i tylko patrzeć, jak zlikwidują tam w ogóle wypłaty dla emerytów. A u nas będą. O 1000 złotych niższe od kwot pobieranych przez dzisiejszych krezusów, ale będą. Przynajmniej o dwie trzecie mniejsze od pobieranych przez byłych ubeków, ale co to ma do rzeczy. Normalność musi się utrwalać. Także w Kościele.

Jeśli wiejski proboszcz coś bąknie politycznego, spotyka się jego głos z potępieniem, prawie wiekuistym. Jeśli prymas wygłasza swój sąd, w końcu w banalnej, bo dotyczącej wyborów samorządowych sprawie – rozlegają się w wiadomych mediach same pochwały za wielkie zatroskanie pasterza o losy kraju. I co? Jak to, co? Właśnie utrwalanie normalności.

Jest też całkiem normalnie, bo usuniętemu z parafii proboszczowi nie podoba się już nie tylko biskup, który go skarcił, ale także działalność Jana Pawła II. Były proboszcz z Jasienicy chwilowo jeszcze akceptuje robotę papieża Franciszka, ale niech on tylko uczyni cokolwiek, co wykracza poza wyobraźnię księdza z Jasienicy... Zapewne obecny biskup Rzymu będzie się powstrzymywał przed takimi uczynkami, ale groźba istnieje...

Profesorowi Baumanowi jednak godność doktora honoris causa należy się, jak nikomu innemu. Rektor Kwaśnica z pewnej wrocławskiej uczelni jest o tym przekonany, choć senat uczelni przesunął datę wręczenia Baumanowi dyplomu na bliżej nieokreślony termin. Kwaśnica upiera się, że to twórca założeń postmodernizmu, ale co Bauman tworzył podczas ery stalinowskiego terroru, wiedzieć nie potrzebuje. Jak widać, całkiem normalnie jest także na wielu uczelniach.

Normalność rozwija się też na potęgę w specjalnej loży dla wybrańców na stadionie Legii. Jak twierdzi były piłkarz, wóda podczas meczów leje się tam prawie z wiaderek, stoły zarzygane, ściany śmierdzą moczem i tak właśnie bawi się elita sportowa, polityczna i biznesowa. Cieszą się meczem siedząc do boiska tyłem, a przodem do kieliszków. Normalność w całej rozciągłości.

A czy jest nienormalnie, gdy Lech Wałęsa nawołuje, by krnąbrnych związkowców potraktować pałą? Jest bardzo normalnie, jest cholernie normalnie, jest nieobliczalnie normalnie.

I niczego nie trzeba zmieniać. Tak ma być. Wszyscy wybrani demokratycznie i dobierają się nadal demokratycznie, a komu się nie podoba, ten świr. Niesiołowski może mu dać to na piśmie, ale trzeba się spieszyć, bo jak pewien zabójca, który wybierał się do niego, ale  zamordował pracownika biura PiS, wyjdzie na przepustkę – może być za późno.

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------------------

-------------------------------------------------------------------------

Polecamy wSklepiku.pl: płyta "Na ochotnika do psychiatryka"

autor:Ryszard Makowski

"Ryszard Makowski to twórca wszechstronny. Znany przede wszystkim z kabaretu OT.TO, jest też autorem dwóch prześmiewczych powieści - ""Miłość czy sport"" i ""Miłość czy pieniądze"". Największym jego zamiłowaniem jest jednak pisanie i wykonywanie piosenek. ""Na ochotnika do psychiatryka"" jest poniekąd kontynuacją wydanej w 2009 roku płyty ""Pęc ze śmiechu"". Zawiera osiemnaście premierowych, autorskich piosenek kabaretowych, w bardzo różnych stylach muzycznych. Uwagę zwracają też perfekcyjne aranżacje na dwie gitary, autorstwa Ryszarda Makowskiego i Bartosza Miecznikowskiego. Charakterystyczne dla Makowskiego teksty, czyli satyra przetykana nutką refleksji, są szczególna wartością w czasach, gdy kabaret posiłkuje się niewyszukanymi schematami, a piosenka kabaretowa zanika. Najlepsza płyta kabaretowa, zapewne nie tylko tego roku.