Poprawnym Polakom deptanie polskich symboli nie przeszkadza. "Każdy antypolski gest da się wytłumaczyć, a jego krytykę ośmieszyć"

Zagotowało się w mediach po mojej wypowiedzi, że nazwa zespołu „Enej” jest niestosowna, bo nawiązuje do pseudonimu okrutnego oprawcy UPA, który na Wołyniu odrąbywał Polakom głowy.

Dowiedziałem się, że przesadzam, że to żaden zbrodniarz zainspirował nazwę, tylko ukraińska Eneida. Jakiś szyderca dworował, że w takim razie polską banderę należy zdjąć, bo się nazywa bandera, jak przywódca UPA.

No cóż, każdy antypolski gest da się wytłumaczyć, a jego krytykę ośmieszyć.

Nazwa „Enej” nie nawiązuje do zbrodniarza odrąbującego polskie głowy, tylko do eposu ukraińskiego Wergiliusza.

Malowanie swastyki to nie jest propagowanie niemieckiego faszyzmu, tylko promocja hinduskiego znaku szczęścia.

Sierp i młot to zwyczajne narzędzia rolnicze i budowlane, żadne tam symbole bolszewickiego komunizmu.

Biało-czerwoną flagę można wetknąć w psie odchody, to taka artystyczna prowokacja.

W „Zachęcie” można sobie wizerunek Ojca Świętego Jana Pawła II przywalić meteorytem – to po prostu sztuka, durne mohery niech nie protestują.

Tylko, psiakrew, w inne strony to nie działa. Nie da się na przykład wytłumaczyć, że rysunek gwiazdy Dawida, powieszonej na szubienicy, to element łódzkiego folkloru, związanego z kibicowską wojną ŁKS-u i Widzewa i że ten, co to malował, może Żyda w życiu nie widział. Nie – to jest zawsze odbierane jako antysemityzm, skrzętnie zapisany w rozmaitych raportach międzynarodowych, za co Polska musi się kajać i przepraszać na salonach. Zresztą słusznie, bo hańbienie wszelkich symboli narodowych jest haniebne. Z wyłączeniem symboli polskich oczywiście, bo poprawnym Polakom deptanie polskich symboli nie przeszkadza.


PS. A postulat zdjęcia polskiej bandery z polskich statków został już zrealizowany.

 

 

 

------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------

Polecamy wSklepiku.pl!

"Polskie symbole narodowe"

autor:Borucki Marek

Książka opowiada o polskich symbolach państwowych i narodowych. Polskie symbole można podzielić na konstytucyjne i historyczne zwyczajowe.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej wymienia symbole państwowe: barwy /flaga państwowa/, godło /Orzeł Biały na czerwonym polu/, hymn /Mazurek Dąbrowskiego/ i stolicę /Warszawa/. Inne ustawy mówią o świętach państwowych. Te zwyczajowe, zrodzone w ciągu dziejów, przywodzące pamięć o naszej walce o wolność, o dokonaniach naszych przodków i staraniach o zachowanie niepodległego bytu to Wawel, nekropolie narodowe, kopce krakowskie, Jasna Góra, Grób Nieznanego Żołnierza, zaślubiny z morzem i „Solidarność”. Prawie wszystkie symbole pozwalają rozpoznawać nasz kraj poza granicami.