"Nie ma alternatywy dla Tuska" - powtarzają władza i jej media. Podpowiadamy jak usprawnić ten mechanizm propagandowy

Lech Wałęsa kilka tygodni temu stwierdził:

W tych warunkach, różnych problemów, to Donald Tusk naprawdę dobrze się spisuje - powiedział w Radiu ZET Lech Wałęsa. Dodał, że jego zdaniem nie ma alternatywy dla rządu PO. - Proszę o lepszy rząd. Jak będę widział lepszy to będę za tym lepszym głosował - mówił.

Kilka dni temu Tomasz Lis napisał:

Publika ma wszelkie prawo być zmęczona Tuskiem, zniechęcona jego polityką i zobojętniała na jego, zresztą coraz mniej energetycznie wygłaszane, zaklęcia. Ale brak sensownej alternatywy sprawia, że dla Polaków, którzy poważnie myślą o naszej polityce, centralną postacią wciąż musi być Donald Tusk.

Kilkadziesiąt godzin temu Waldemar Kuczyński wołał:

W tyle głowy każdego z nas jest z góry powzięty pogląd, jeśli chodzi o PO. Ja tego nie ukrywam. Nie jestem tzw. obiektywnym dziennikarzem, ja bronię tamy przed naporem groźnych sił politycznych w Polsce. A w roli tamy widzę PO . Jak długo nie ma na horyzoncie żadnej alternatywy, kwestią odpowiedzialności za kraj jest pilnowanie, by nie przykładać ręki do rozwalania tej tamy.

I tak od kilku lat. Jak bardzo teza ta demoralizuje obecną władzę widzimy codziennie. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że media bliskie władzy wciąż za mało się starają. Oto bowiem w komunistycznych "Dziennikach Telewizyjnych" z roku 1989, z okresu tuż przed wyborami czerwcowymi, redaktorzy mieli podobne zdanie i podobne zadanie - wyrobić w ludziach przekonanie iż dla władzy nie ma alternatywy.

Przypomina te materiały TVP Historia w porze nadawania "Faktów" TVN co jest bardzo racjonalną decyzją. Buduje bowiem właściwą i precyzyjną (choć zapewne nieświadomą) analogię.

Warto zwrócić uwagę, ba - podpowiedzieć, lizusom władzy i obecnym redaktorom iż ich teza o braku alternatywy, o pustce programowej opozycji, może wybrzmieć jeszcze lepiej. Jak to zrobić? Jak skuteczniej przekazać ludziom tę tezę by nie strzępić języka? Może tak jak zrobiła władza peerelowska? Widać to na załączonych obrazkach:

1. Czołówka Dziennika

 

2. Przywitanie

 

3. Wizyta premiera (Rakowskiego lub Tuska) w rodzinnej miejscowości

 

 

4. Plansza objaśniająca

 

5. Relacje z wieców wyborczych kandydatów popieranych przez władzę

6. Znów plansza

6. Obszerna relacja  z wiecu Leszka Millera

7. I jeszcze wielokrotnie podobnie - ciepła relacja - plansza

 

Powiedzcie Państwo sami - czyż to nie jest dobry pomysł dla mediów rządowych? Po co wkoło międlić jęzorem o braku alternatywy - dać plansze i gotowe! Ba, dla oszczędności można by wziąć tę samą.

I tylko jedno dodajmy - przychodzi moment gdy takie sztuczki przestają działać. O czym komuniści w 1989 roku przekonali się boleśnie.

gim

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zachęcamy do odwiedzenia naszego Sklepiku.pl gdzie do nabycia są m.in: "Cenzura PRL Wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 1 X 1951 r."

Wyjątkowy dokument dotyczący działania cenzury PRL uzmysławia, jak wielkie i nieodwracalne spustoszenia w polskiej świadomości narodowej, nauce i kulturze dokonała po II wojnie światowej cenzura komunistyczna podczas okupacji sowieckiej w Polsce. Cenzura objęła wszystkie obszary polskiej nauki i kultury, nie oszczędzając nawet książek dla dzieci.