Przypuszczałam, że oddała komuś Madzię, aby zrobić na złość mężowi - zeznała przed sądem teściowa Katarzyny W., oskarżonej o zabicie półrocznej córki. Jak dodała, po zachowaniu Katarzyny W. zorientowała się, że rzekome porwanie zostało sfingowane.

Beata C. była pierwszym świadkiem zeznającym na środowej rozprawie. Jej przesłuchanie trwało ponad trzy godziny. Opowiadała o szoku z 24 stycznia ub. roku, kiedy Katarzyna poinformowała o rzekomym uprowadzeniu Magdy. Rodzina powiadomiła wtedy od razu policję i media, obawiając się, że dziecko może zostać wywiezione za granicę. Na ulicach rozwieszano plakaty z wizerunkiem dziecka, robiła to także Katarzyna - zeznała teściowa oskarżonej.

Według niej Katarzyna W. początkowo sprawiała wrażenie roztrzęsionej, w kolejnych dniach była opanowana. Beata C. sądziła, że przeżywa tragedię, tłumiąc w sobie emocje. Kiedy w poszukiwania dziecka włączył się Krzysztof Rutkowski, padł pomysł przebadania rodziców Magdy wariografem. Chodziło o to, by odsunąć od nich podejrzenia i przeciąć pojawiające się w internecie komentarze, w których sugerowano, że mają z tym coś wspólnego - wyjaśniła Beata C.

Katarzyna W., która wcześniej przystała na test wariograficzny, tuż przed nim sprawiała wrażenie roztrzęsionej. Współpracownicy Rutkowskiego uznali, że badanie jej w takim stanie nie ma sensu. Beatę C. zastanowiło jednak, że Katarzyna W. mówiła całkiem spokojnie i nie miała problemu z posłodzeniem herbaty, ręka jej nie drżała. Jak dodała, to wtedy nabrała podejrzeń, że Katarzyna wie,  co stało się z dzieckiem, Rutkowski podzielał tę opinię.

Przypuszczałam, że Kasia dała komuś Madzię, żeby zrobić na złość Bartkowi, żeby ukarać go za coś, bo nieraz tak się zachowywała

- zeznała Beata C.

Niedługo później Katarzyna W. przyznała, że nie było żadnego porwania. Powiedziała Rutkowskiemu, że dziecko wypadło jej z rąk i zmarło. Prokuratura, opierając się na wynikach sekcji zwłok zarzuciła wtedy Katarzynie W. nieumyślne spowodowanie śmierci dziecka. Kobieta została aresztowana, a później, po zażaleniu obrony - zwolniona.

Beata C. wspomina dziś, że po wyjściu z aresztu Katarzyna nie zachowywała się jak matka, która straciła dziecko. Była wręcz radosna. Teściowa sądziła, że jej nastrój się poprawił, bo po prostu zrzuciła z siebie ciężar, opowiadając prawdę o śmierci dziecka.

Według teściowej, Katarzyna W. nie zdradzała też żadnych emocji, gdy pakowała rzeczy nieżyjącego dziecka.

Pomyślałam wtedy, że jest bardzo twarda, bo mnie to sprawiało ból

- zeznała. Beata C. przyznała, że z synową łączyły ją trudne relacje, nigdy wielu rzeczy nie powiedziały sobie wprost. Nalegała, by Katarzyna uczyła się, by - jak tłumaczyła - w przyszłości nie była od nikogo uzależniona. Miała też pretensje, że mimo ciąży, jej synowa paliła dużo papierosów i zbyt szybko po porodzie opuściła szpital. Po jednej ze scysji Katarzyna opuściła dom na dwa tygodnie, zostawiając dziecko.

Została przyjęta jak córka, a nie synowa. Chciałam być dla niej przyjaciółką, a nie teściową, tyle, że Kasia tego nie potrzebowała

- powiedziała Beata C.

Zdaniem prokuratury - która opiera się m.in. na opiniach biegłych - Katarzyna W. udusiła swe dziecko,  a plan zabójstwa przygotowywała co najmniej od 19 stycznia, wcześniej próbowała zatruć córkę tlenkiem węgla. 24 stycznia miała rzucić dzieckiem o podłogę, a kiedy okazało się, że mimo to,  niemowlę przeżyło, dusić je przez kilka minut. Sama oskarżona twierdzi, że Magda zmarła na skutek wypadku. Według niej dziecko wypadło jej z rąk na podłogę i zmarło po kilku nieudanych próbach nabrania powietrza.

 

 

Polecamy w Sklepiku.pl: "Nie zgadzaj się na zło!"
autor:Papież Franciszek

Papież Franciszek w najnowszej książce NIE ZGADZAJ SIĘ NA ZŁO! porusza najczulsze struny ludzkiego sumienia. Kieruje do nas personalne zaproszenie – wręcz wezwanie - do zmiany świata, która zaczyna się w sercu każdego z nas. Jego słowa – głoszone z mocą – inspirują i zmuszają do wrażliwości względem drugiego człowieka i otaczającej nas rzeczywistości. Papież zarówno od siebie, jak i od każdego z nas wymaga zaangażowania i przeciwstawiania się niesprawiedliwości społecznej.