Jak Georg Soros chce ratować euro, a Niemcy nie chcą zaangażować się w ten proces, choć są głównym beneficjentem wspólnej waluty

1. Georg Soros, ponad 80-letni, wywodzący się z Węgier amerykański miliarder, od dłuższego czasu przedstawia recepty na ratowanie waluty euro i adresuje je głównie do Niemiec, mówiąc wprost, że nie chcą zaangażować się w ten proces, choć są głównym beneficjentem wspólnej waluty.

Ostatnio jak doniosły media, podczas wykładu na niemieckim Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem, mówił o dwóch możliwych jego zdaniem rozwiązaniach, które mogłyby dawać nadzieje na przetrwanie europejskiej waluty.

Pierwszy to euroobligacje, a więc idea wspólnego pożyczania przez kraje strefy euro, drugi to wyjście Niemiec ze strefy euro i powrót do narodowej waluty, co jego zdaniem pozwoliłoby na przetrwanie europejskiego pieniądza w pozostałych krajach.

2. Sprawa euroobligacji była głośna na początku kryzysu wtedy kiedy EBC, MFW i KE, skierowały pakiety pomocowe do Grecji, Irlandii i Portugalii.

Głównymi orędownikami zastosowania tego instrumentu finansowego były Hiszpania i Włochy, które musiały w niektórych momentach za pożyczane pieniądze na obsługę swoich długów, płacić nawet 7-8% odsetek.

Niemcy nie chciały i ciągle nie chcą o tym rozwiązaniu słyszeć, bo one także dla obsługi swojego wynoszącego prawie 90% PKB długu publicznego, muszą pożyczać dziesiątki miliardów euro rocznie.

Teraz samodzielnie pożyczają na 1-2% (taką rentowność mają ich obligacje), a były momenty, że bony skarbowe (krótkoterminowe papiery dłużne), miały ujemną rentowność co oznaczało, że inwestorzy byli gotowi nawet niedużo stracić aby tylko w ten sposób bezpiecznie przechować swój kapitał.

Niemcy wiedzą, że wprawdzie euroobligacje pomogły by znacząco w obsłudze potężnych długów publicznych (przekraczających często 100% PKB) wielu krajów strefy euro ale ponieważ ich rentowność byłaby prawdopodobnie o 1-2 punkty procentowe wyższa od rentowności papierów niemieckich, musiałby znacząco podwyższyć koszty obsługi swojego długu i dlatego są temu rozwiązaniu zdecydowanie przeciwni.

Do tego stopnia mocno zwalczały ten pomysł, że teraz nie ma go nawet w agendzie teoretycznie rozważanych rozwiązań, które można by było zastosować w przyszłości.

3. Z kolei wyjście Niemiec ze strefy euro i powrót do narodowej waluty, zdaniem Sorosa, spowodowałoby dewaluację euro i w ten sposób, kraje posługujące się tą walutą w krótkim czasie poprawiłyby swoją konkurencyjność.

To oczywiście przywróciłoby wzrost gospodarczy w krajach strefy euro co spowodowałoby poprawę na rynku pracy, a także sukcesywnie poprawiałoby stan finansów publicznych mierzony relacją wielkości długu publicznego do PKB.

Ta propozycja jest jednak tak kontrowersyjna, że do tej pory nie była publicznie stawiana w debatach europejskich, choć w niemieckiej opinii publicznej zapewne przyjęta zostałaby życzliwie (spora część Niemców wg. badań tęskni do marki).

Zresztą do jesieni tego roku (czyli do parlamentarnych wyborów w Niemczech) jakiekolwiek poważniejsze zmiany w strefie euro nie są możliwe. Angela Merkel chce spokoju w strefie euro i w UE, bo tylko ten spokój gwarantuje jej kolejne zwycięstwo wyborcze.

4. Soros bardzo negatywnie ocenił także operację cypryjską przeprowadzoną przez „trojkę”, polegającą na przejęciu części oszczędności zgromadzonych w dwóch największych bankach na Cyprze.

Jego zdaniem uderzyło to bardzo mocno w model europejskich banków w dużej mierze opartych na wkładach oszczędnościowych, a nie na kapitale ich właścicieli. Teraz te banki muszą płacić wyższe premie za ryzyko refinansowania, co dodatkowo obciąża słabsze banki w najbardziej zadłużonych krajach eurostrefy.

5. Georg Soros o ratowaniu waluty euro przy pomocy euroobligacji albo wyjścia Niemiec ze strefy euro, mówił w Polsce do wąskiej grupy gości zaproszonych do Pałacu Prezydenckiego w listopadzie poprzedniego roku.

12 listopada 2012 roku prezydent Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej i w Pałacu Prezydenckim miał miejsce krótki wykład Sorosa na temat problemów strefy euro ale dziwnym zbiegiem okoliczności w mediach w Polsce, nic na ten temat się nie ukazało.