Na zdjęciach widać tylko złom żelazny, czerwone trumny, oraz uścisk zdrajcy. I tym historia ma się kończyć cała? Są jeszcze ciała

Pieśń X kwietnia

Kto by cię nie znał, Lechu Słowianinie...

J. Kochanowski

 

Czyje to skrzydła? Czyje srebrne pióra,

widziane z lotu ptaka: strzępy, włókna..?

Czyżby świat oślepł? Czemu cała ziemia

tak nagle niema?

 

Tam mgła jest w dole,  czy to dym z gaszonych

szczątków? Moczary dymią czy popioły

białego ptaka?  A może archanioł

upadł  w to bagno?

 

Na zdjęciach widać tylko złom żelazny,

czerwone trumny, oraz uścisk zdrajcy.

I tym historia ma się kończyć cała?

Są jeszcze ciała

 

zamknięte głucho w trumnach, tak jak w tiurmach,

o wyłożonych zimną stalą ścianach -

więźniowie prawdy, strażnicy historii,

świadkowie zbrodni.

 

***

10 kwietnia ukaże się „Czarna skrzynka” – druga część trylogii smoleńskiej Romana Misiewicza. Część pierwsza „dobre-nowiny.pl” była nominowana do Nagrody im. Józefa Mackiewicza 2012. Pisaliśmy też o niej na naszym portalu. To piękne świadectwo niezwykle  głębokiego przeżycia Tragedii Smoleńskiej, która zmieniła całe postrzeganie świata przez Autora.

„Czarna skrzynka” Romana Misiewicza jest niezwykłym zapisem swoistego poetyckiego śledztwa w sprawie smoleńskiej, w którym pojawiają się zasadnicze pytania i gorzkie, czasem gniewne diagnozy dotyczące nie tylko samej tragedii 10 kwietnia, ale też dzisiejszej Polski i naszej historii. Smoleńsk urasta tu do roli groźnego znaku współczesności „widziadeł i upiorów” pogrążonej w kłamstwie i zniszczeniu. Misiewicz swoimi wstrząsającymi, wizyjnymi, ciemnymi wierszami wstrząsa naszymi sumieniami, nie pozwala, by zarastały podłością i zapomnieniem, ale też broni nas przed rozpaczą. Przypomina o ocalającej roli poezji, która jest „awaryjnym rejestratorem prawdy” w czasach, które z tą prawdą zaciekle walczą, lego liryka oryginalnie kontynuuje najlepsze tradycje polskiej poezji. Patronują wierszom Misiewicza Słowacki, Mickiewicz, Baczyński i Herbert.

Maciej Urbanowski