Wszyscy, którzy stawali Donaldowi Tuskowi na drodze do jedynowładztwa w PO kończyli poza PO. To też czeka Jarosława Gowina

Jan Rokita, śp. Maciej Płażyński, Andrzej Olechowski, prof. Zyta Gilowska, Paweł Piskorski. Co łączy te nazwiska? Są to osoby, które kiedyś zakładały Platformę Obywatelską (śp. Maciej Płażyński i Andrzej Olechowski wraz z Donaldem Tuskiem byli trzej tenorami PO), były czołowymi politykami tej partii i wszystkie musiały odejść, bo mogły zagrozić samodzielnej pozycji Donalda Tuska. Zanim jednak zostały wyrzucone lub zmuszone do odejścia, przez wiele tygodni były grillowane, marginalizowane, pozbawiane wpływów. Najlepszym tego przykładem był Jan Rokita, który przez wiele miesięcy nie doczekał się obietnicy złożonej przez Donalda Tuska, że zostanie przewodniczącym klubu Parlamentarnego PO. Niektórzy z nich zostali wyeliminowani przy użyciu innych metod jak np. Paweł Piskorski.

Czy podobny los spotka Jarosława Gowina? Jedno jest pewne Donald Tusk nie wybaczy mu publicznego zakwestionowania jego przywództwa w PO. A tym było głosowanie przeciwko ustawie o związkach partnerskich, choć w przekonywanie do tej ustawy Donald Tusk zaangażował publicznie cały swój autorytet premiera rządu i szefa PO. Nawet jeśli Jarosław Gowin cofnie się o krok, to go nie uratuje. Donald Tusk nie wybaczy mu zniewagi jakiej doznał publicznie.

Pytanie jakie dzisiaj można postawić nie jest czy Jarosław Gowin zostanie wypchnięty z PO, a kiedy i przy użyciu jakich metod?

Czy będzie to systematyczne pomniejszanie jego znaczenia w PO czy może odbędzie się w sposób bardziej spektakularny i mniej przyjemny dla ministra Gowina?

Co byłoby bardziej spektakularne i mniej przyjemne dla ministra Gowina? Na przykład odwołanie go z funkcji ministra w atmosferze oskarżeń lub choćby poważnych wątpliwości, które uniemożliwiałyby mu kierowanie resortem sprawiedliwości.

Wszak cały czas Centralne Biuro Antykorupcyjne prowadzi śledztwo w sprawie podejrzeń popełnienia przestępstwa przy zakupie nowej siedziby gdańskiego Sądu Okręgowego. Zgodę na wartą 157 milionów złotych inwestycję wydał Jarosław Gowin. Prokuratorzy w Poznaniu badają ją pod kątem „podejrzenia popełnienia przestępstwa przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków przez przedstawicieli ministerstwa sprawiedliwości oraz sądu apelacyjnego i sądu okręgowego w Gdańsku”.

Tak o sprawie można było 3 tygodnie temu przeczytać na portalu tvn24.pl: Umowę z gdańskim developerem Bogdanem Górskim podpisano jednak bez przetargu. Kwota, za którą kupiono budynki (157 mln zł), nie została pomniejszona o około 8 mln zł, czyli o koszt wynajmu przez sąd budynków od października 2009 roku. Zgodę na zawarcie transakcji wydał minister Gowin, mimo że - jak udowodnił tvn24.pl - resort wiedział o wątpliwościach ze strony CBA. Do resortu sprawiedliwości trafiło bowiem pismo z gdańskiego Sądu Okręgowego z informacją, że CBA zażądało dokumentów dotyczących nowej siedziby.

Czy to jest sprawa, która może być umiejętnie wykorzystana jako pretekst do odwołania Jarosława Gowina? Pożyjemy, zobaczymy. Na miejscu Jarosława Gowina nie spodziewałbym się laurowo-dębowego wieńca od Donalda Tuska, ale raczej gilotyny.

Jarosław Gowin powinien wszak pamiętać o słowach Janusza Palikota, niegdyś bliskiego współpracownika Donalda Tuska opisującego ulubione lektury szefa PO:

To są te opowieści o małych tyranach z IV, V w. p.n.e. ze starożytnej Grecji. Takie drobne opowiastki porozrzucane po różnych autorach, są choćby u Herodota. Trzy, cztery stronice o jakimś tyranie w Syrakuzach, jak zaczął panować, kogo zamordował i wykończył, jak to się skończyło. Taka krótka lektura na 15 minut. I to są ulubione lektury Tuska, on to zawsze ma przy sobie, czyta przed zaśnięciem. On to uwielbia, czyta w kółko. Może godzinami o tym opowiadać, zna wszystkie te biografie na pamięć. Nie znam innego człowieka, który byłby takim specjalistą w historii tyranów.