Brzoza na oko, głos na ucho, trotyl na nos. Cały ten raport Millera nie jest już nawet wart papieru, na którym został spisany

1. Smoleńska brzoza, od której według raportu Millera miała się rozpocząć destrukcja samolotu, została złamana nie na 5 metrach, jak twierdził raport, lecz – jak ustaliła prokuratura - na prawie 7 metrach wysokości.

I znowu nic się nie stało. Brzoza czy nie brzoza, pięć metrów czy siedem – walnęło, urwało, zrobiło beczkę i się rozbiło, a kto w to nie wierzy, ten sekta smoleńska i pisowski oszołom.

2. Brzoza mierzona „na oko”, z dystansu, żeby eksperci komisji rządowej butów sobie nie pobrudzili.

Głos generała Błasika w kokpicie rozpoznawany „na ucho”, jakiś taki podobny się wydawał.

Trotyl rozpoznawany „na nos”, że go nie było. Aparatura co prawda piszczałą, ale z pastą do butów jej się pomyliło. I żeby to chociaż na psi nos rozpoznawali, ale gdzie tam, na własny!

Ciało prezydenta Kaczorowskiego rozpoznawane „na intuicję” ambasadora, który prezydenta znał ze zdjęcia.

Ziemia przekopana na metr w głąb... no dobrze, niech będzie że pół metra... no może i wcale nie przekopana i co z tego?

Wrak w Rosji, ale domagamy się, a jakże, Radek Sikorski zagadnął kiedyś Ławrowa na korytarzu.

3. Ekspertom, którzy mierzą „na oko” brzozę, od której miała się zacząć katastrofa, nie można wierzyć w niczym. Nie wiem, czy to sabotażyści byli czy idioci, ale wiem, że idiotą musi być ten, kto im jeszcze w cokolwiek wierzy. Całe to rządowe wyjaśnianie katastrofy, cały ten raport Millera nie jest już nawet wart papieru, na którym został zapisany. Zapisany... nie, raczej spisany z rosyjskiego raportu Anodiny...

Pozostaje jeszcze wiara w dobrą wolę prokuratury, która coś tam jednak zaczyna badać i wyjaśniać, ale też się, cholera jasna, o metr z kawałkiem z tą brzozą pomyliła, bo do dziennikarzy się śpieszyła.

4. Tragedia smoleńska była straszna, bo zginęli ludzie.

Ale i straszna jest tragedia posmoleńska, bo państwo ginie...