Gruza z Toeplitzem przewidzieli – obrządek lokalny. To o bożenarodzeniowej choince

W Święta przypomniano w TVP jeden z odcinków „Czterdziestolatka”. Tego „W dwadzieścia lat później”. Taka śmieszna wycieczka w przeszłość, ale z prognozą, która właśnie się sprawdza. Jedna z postaci serialu nie zgadza się mianowicie na umieszczenie w domu bożenarodzeniowej choinki, bo pachnie ona religią. Zgadza się dopiero wówczas, gdy jej wytłumaczono, że to taki obrządek lokalny.

Gruza z Toeplitzem potraktowali ten wątek, jak to u nich, satyrycznie. Z tym, że źródłem śmiechu był wówczas przybysz z zagranicy, którego choinka w domu raziła. Teraz taki scenariusz wzbudziłby z pewnością protest rozmaitych cymbałów broniących prawa do świeckich świąt, powołujących się na prawa człowieka, nakazujące równocześnie uszanować protest zagniewanego i zdeptać tradycje wielopokoleniowe. Jasne, że w ramach rozwijającej się wciąż wolności i demokratycznych zasad.

I jeszcze coś z radia. II Program PR rozpoczął właśnie powtórkę wieloodcinkowej „Sagi rodu Forsyte’ów”. Parada najwspanialszego aktorstwa w reżyserii Andrzeja Łapickiego. Nagranie z 1970 roku pozostanie z pewnością na zawsze w historii Teatru Polskiego Radia. Każda postać, nawet marginalna, powierzona została wybitnemu artyście. Wystarczy wspomnieć takie nazwiska: Barbara Ludwiżanka, Zofia Małynicz, Halina Kossobudzka, Katarzyna Łaniewska, Marta Lipińska, Mieczysław Milecki, Władysław Krasnowiecki, Zdzisław Mrożewski, Wieńczysław Gliński, Władysław Hańcza, Kazimierz Rudzki, Aleksander Bardini, Jan Englert, Wojciech Duryasz… Najwyższa półka sztuki aktorskiej. I teraz pointa. Zapowiadająca serial redaktorka, chwaląc zalety nagrania sprzed lat, przypominając, że większość występujących tu aktorów już nie żyje, zadaje pytanie – czy nie wydaje się państwu, że realizacja ta trąci już myszką, że nieco odstaje od dzisiejszych oczekiwań?

Tak. Pięknie wypowiadane słowo, aktorska maestria poszły w jasną cholerę. Trącą myszką. Dzisiejsi aktorzy często seplenią na potęgę, źle akcentują, gubią melodykę języka, po prostu mówienie sprawia im trudności. Amatorszczyzna stała się potęgą, triumfuje nie tylko w serialach, trąci wyreżyserowanym zapotrzebowaniem.

I wszędzie taki pejzaż.