Antoni Krauze ma niepowtarzalną szansę by obnażyć prawdziwą twarz III RP i rządzących nią liderów. Nie powinniśmy się dziwić, że wszelakiej maści mitomanii będą się temu sprzeciwiać.

To byłby film antypolski. Wyrządziłby krzywdę naszemu społeczeństwu, które i tak jest skłócone. Zawrzałoby jeszcze bardziej. Stanie się tak, jeśli pan Antoni zrobi film, gdzie będzie artykułował, że był to zamach. I jeśli ktoś ten film obejrzy za granicą, no to ośmieszy nas przed całym światem - ocenił Olbrychski-

mówił u Tomasza Lisa aktor, który kilka dni wcześniej porównywał zagranie Kaczyńskiego w filmie do wcielenie się w rolę Dzierżyńskiego. W słowach wybitnego polskiego aktora pobrzmiewa oczywiście tłusta nuta starego kompleksu polskich salonów, który można streścić w słowach: „Co o nas teraz w Paryżu pomyślą?”. Nie jest tajemnicą, że od początku lat 90-tych zakompleksienie i, przepraszam za mocne słowo, ale ono oddaje istotę rzeczy, mentalne skundlenie (polegające na skrajnej uległości) pewnych środowisk daje o sobie znać w większości debat na istotne tematy. Nie jest to do końca wina tych środowisk. Ponad pół wieku komunistycznego totalitaryzmu, którego podstawą była tresura, musiało się odbić na mentalności Polaków. Niestety nie da się jej zmienić jednym zamachem szablą. Nawet jeżeli jest to zamach jaki zrobił Olbrychski w „Zachęcie”. Nie zamierzam opisywać tutaj szeroko tego, co fenomenalnie zdiagnozował Rafał Ziemkiewicz w „Michnikowszczyźnie”. Niestety w ostatnich wypowiedziach ludzi na filmu na temat projektu Antoniego Krauze widać „niewolniczą” mentalność, która szkodzi młodym pokoleniom Polaków. Jej zderzenie z filmem Smoleńsk jest zresztą znamienna. Abstrahując od oceny całej prezydentury Lecha Kaczyńskiego, trudno nie przyznać, że był on pierwszym prezydentem, który próbował realnie walczyć z postkolonialną mentalnością polskich elit. Nie zapominajmy, że Olbrychskiemu i jego kolegom po fachu nie chodzi jedynie o wizerunek Polski za granicą. Gdyby tak było, większość z nich protestowałoby przeciwko „Pokłosiu”, które sprzedaje wypaczony i do bólu przerysowany obraz polskiego społeczeństwa.

Daniel Olbrychski ma paradoksalnie rację, obawiając się, że film Krauzego ośmieszy nas za granicą. Jeżeli reżyser zrealizuje wizję, którą ujawnił w kilku wywiadach, to widzowie zagraniczni mogą inaczej spojrzeć na „zieloną wyspę” Donalda Tuska. Olbrychski myli się jednak mówiąc, że Polskę ośmieszy wizja zamachu w Smoleńsku. Polskę najmocniej ośmieszyłby film pokazujący bałagan, który doprowadził do śmierci prezydenta RP. Szczególnie musiałoby się to odbić na wizerunku Polski na zachodzie. Warto sięgnąć po wspomnienia Georga W. Busha „Czas decyzji” by przekonać się jak traktowany jest na pokładzie Air Force One przez Secret Service prezydent USA.  Ba, wystarczy przypomnieć sobie jakie środki bezpieczeństwa zastosowano podczas wizyty Baracka Obamy w sojuszniczym kraju USA- Polsce. Pokazanie światu jak wyglądała ochrona prezydenta Polski, który leciał na terytorium wrogiego nam kraju, będąc na dodatek przywódcą jednego z krajów z koalicji walczącej z terroryzmem, musi uderzyć w wizerunek Polski. A co ze śledztwem smoleńskim? Ta część filmu Krauzego może być największym oskarżeniem naszego kraju, który będąc członkiem NATO leży plackiem przed Władimirem Putinem.

Antoni Krauze ma więc niepowtarzalną szansę obnażyć prawdziwą twarz III RP i rządzących nią liderów. W tym kontekście Daniel Olbrychski ma stuprocentową rację. Ten film ośmieszy Polskę. Nie powinniśmy się dziwić, że wszelakiej maści mitomanii będą się temu sprzeciwiać. Dla nich mity dotyczące Polski są ważniejsze niż prawda. Na dodatek oni ślepo popierając nieudolną ekipę, która rządzi Polską, mają się naprawdę czego wstydzić.  Film Krauzego nie będzie jednak antypolski. Film Krauzego leży w interesie naszego kraju. Pomoże przekuć balon fałszu w jakim się znajdujemy. Nawet za cenę ośmieszenia nas "w Paryżu".