POLECAMY. Zobacz niezwykłe, niepowtarzalne zdjęcia śp. Erazma Ciołka z albumu pokazującego narodziny "Solidarności"!

Dzięki uprzejmości śp. Erazma Ciołka, w sierpniu 2010 roku mogliśmy zaprezentować na naszych łamach album niezwykłych, niepowtarzalnych zdjęć z narodzin "Solidarności". Wówczas nakładem IPN ukazał się album Autora pt. "Polska, sierpień 1980 - sierpień 1989".

Zawsze byliśmy i będziemy dumni, że śp. Erazm Ciołek zawsze czynił dla nas wyjątek i pozwalał publikować bezpłatnie swoje zdjęcia.

ERAZM CIOŁEK – ur. 1937 r. w Łodzi. Artysta fotografik, fotoreporter członek SDP.
W latach 1965–1970 pracował w Polskiej Agencji Prasowej i Centralnej Agencji Fotograficznej, a w latach 1971–1973 w redakcji tygodnika „Polityka”.

Od 1970 roku związał się na trwałe ze środowiskiem artystów plastyków.

W latach 1980–1992 poświęcił się całkowiciye fotograficznej rejestracji niezwykle ważnych dla Polski wydarzeń politycznych i społecznych.

W latach 1980–1988 pracował w Zespole ds. Kultury Regionu Mazowsze Solidarność.

W 1984–89 był członkiem podziemnego „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych” – PWA.

W 1989 organizował dział fotograficzny w powstającej redakcji „Gazety Wyborczej”.

W latach 1990–91 pracował w tygodniku „Nowy Świat”.

1991–93 w redakcji tygodnika „Spotkania”.

Od 1970 r. jest w Stowarzyszeniu Artystów i Kompozytorów Scen Polskich – ZAiKS.

Od 1972 r. jest w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich.

Od 1993 r. w Związku Polskich Artystów Fotografików.

Erazm Ciołek był autorem kilkunastu albumów o tematyce społecznej i artystycznej. Jest autorem licznych wystaw fotograficznych w Polsce i za granicą.

Pokazał również w 2001 r. wystawę swoich rysunków w galerii „Pokaz” w Warszawie.
Czasem jak się nudzi lub złości pisze coś co go interesuje – czasem publikuje.

W marcu 1968 fotografował protestujących studentów na Krakowskim Przedmieściu w okolicy UW, na terenie uczelni został zatrzymany. Po krótkim czasie go wypuszczono a po kilku dniach oddano mu aparat fotograficzny, zatrzymując jednak filmy naświetlone i nie naświetlone. Coś w rodzaju debiutu.

W latach 1980–1992 poświęcił się całkowicie rejestracji działań Solidarności – jej niezwykle ważnych dla Polski osiągnięć społecznych i politycznych.

W sierpniu 1980 r. wyjechał wraz ze Stefanem Starczewskim działaczem opozycji, (późniejszym vice ministrem Kultury i Sztuki w rządzie T. Mazowieckiego) do strajkującej Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Wpuszczono ich na teren stoczni za poręczeniem Jacka Kuronia. Tam fotografował swobodnie przebieg strajku i podpisanie porozumień sierpniowych.

Już po zakończeniu strajku, we wrześniu 1980 r. odbyły się pierwsze publiczne pokazy jego zdjęć ze strajku w Stoczni (m.in. w SDP w Warszawie).

Był pierwszym w Polsce fotografem, pokazującym ponury świat narkomanów. Mieszkał z nimi przez jakiś czas w 1981 r. w listopadzie 1981 r. w listopadzie 1981 r. w Warszawie, po raz pierwszy pokazał wystawę „Narkomani”, po raz pierwszy wbrew intencjom władz, zwracając uwagę na istnienie tego zjawiska w Polsce Ludowej.

W latach 1981–1989 był fotografem i uczestnikiem walki ludzi podziemnej Solidarności w Polsce.

Był jednym z nielicznych, którzy nie ulękli się represji i fotografowali rzeczywistość tamtych lat. Zdobył zaufanie Solidarności i uczestniczył, często jako jedyny fotograf, w spotkaniach tworzącej się państwowości.

Był aktywny w Ruchu Kultury Niezależnej, nielegalnych wystawach plastycznych i prasie podziemnej, fotografował liczne działania, koncerty, wystawy niezależnych twórców wolnych od cenzury.

Te ważne, „napłotne” dzieła informowały i podtrzymywały ludzi na duchu, w aktywnej nadziei na Wolność. Szef Komitetu Kultury Niezależnej Aleksander Wojciechowski, napisał bardzo ważną książkę o twórczości i świadomości środowiska artystów plastyków lat 80-tych – „Czas smutku, czas nadziei”. Głównym autorem zdjęć (66) w tomie jest Erazm.
W latach 1984–89 był członkiem redakcji podziemnego „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych” – PWA, w skład redakcji wchodzili równi w śród najlepszych, alfabetycznie: Jan Bryłowski, Erazm Ciołek, Jan Doktór, Stanisława Domagalska (red. naczelna), Jan Dworak, Andrzej Fedorowicz, Wojciech Giełżyński, Jacek Maziarski, Ernest Skalski i inni.

Erazm Ciołek był współtwórcą serwisu fotograficznego Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA. Zaproszenie do ścisłej współpracy z NOWĄ złożył mu jej szef Mirek Chojecki. Dało to szerokie możliwości druku zdjęć z działania opozycji w wydawnictwach podziemia.

Mianowany przez ks. Jerzego Popiełuszkę jego osobistym fotografem, uczestniczył bez przeszkód w bogatym, religijnym a szczególnie społecznym życiu parafii św. St. Kostki w Warszawie. Szesnaście zdjęć ks. Jerzego autorstwa Erazma znalazło się na znaczkach poczty podziemnej Solidarności.

W czasie obrad Okrągłego Stołu (6.02–5.04.1989) był fotoreporterem z ramienia Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Tuż przed otwarciem obrad 6 lutego okazało się, że strona rządowa nie akceptuje w zespole Solidarności właśnie fotoreportera Erazma Ciołka. Po rozmowach i udanej interwencji Lecha Wałęsy uzyskano zgodę na przepustkę dla niego do końca obrad Okrągłego Stołu. To jednak spowodowało opóźnienie otwarcia obrad o ok. 15 minut.

Przed wyborami do parlamentu 4.06.1989 r. Erazm Ciołek (wraz z Maciejem Goliszewskim) wykonał słynną serię zdjęć do plakatów wyborczych. Kandydaci z ramienia Solidarności do parlamentu, pozowali do tych zdjęć przy boku Lecha Wałęsy. Były to pierwsze częściowo wolne wybory do parlamentu w Polsce po II wojnie światowej.

Strajk rozpoczął się 14 sierpnia 1980 roku, dość szybko jego przywódcą został Lech Wałęsa.

Przełomowe znaczenie protestu w Stoczni Gdańskiej polegało na jego solidarnościowym charakterze, wsparciu dla innych zakładów.