W obronie Cezarego Gmyza. Czemu skandalem nie było nazywane info, które zaraz po katastrofie obiegło media o czterech podejściach i winie pilotów?

Nie rozumiem tego oburzenia i biadolenia Grzegorza Lindenberga - mojego byłego szefa, który mnie zatrudniał w "Super Expressie" - nad poziomem mediów. Nie rozumiem dlaczego według niego info o śladach trotylu we wraku tupolewa to największy skandal w polskich mediach w ciągu 10 lat (red. Lis o dziwo mówi dokładnie to samo, ale mówi od razu o ostatnich 20 latach).

Czemu takim skandalem nie było info, które zaraz po katastrofie obiegło media o czterech podejściach i winie pilotów?!!! W dniu katastrofy ktoś wypuścił coś takiego, obiegło to media i rozpoczęło to nagonkę na wszystkich tych, którzy ośmieliliby się mówić, że katastrofa nie była dziełem przypadku. Nie był to
skandal? Nie była to dziennikarska zbrodnia wypuszczanie takiej fałszywki, która później była wykorzystywana następnie w dyskusjach i komentarzach jakie przewaliły się przez media zaraz po katastrofie?

Nie było to budowanie fałszywego obrazu tego co się w rzeczywistości wydarzyło? Nie było to wprowadzenie w błąd opinii publicznej? Nie było to kłamstwo za które ktoś powinien ponieść odpowiedzialność? Stracić pracę? Skąd więc nagle takie obruszenie i podobne oczekiwanie mojego byłego szefa teraz, czyli ponad 2,5 roku od katastrofy w Smoleńsku? Dlaczego kilka mniej czy bardziej
sensacyjnych artykułów wypuszczonych teraz okazuje się największym skandalem w mediach ostatnich 20 lat?

Wcale nie oczekuję na te pytania żadnej odpowiedzi. Jeżeli chcemy mówić o uczciwym dziennikarstwie to te same standardy stosujmy do wszystkich pojawiających się w mediach informacji, a nie, że nad jednymi jawnie nieprawdziwymi informacjami (a tym było info o 4. podejściach) przechodzimy do porządku dziennego, a inne nazywamy skandalem.