Jacek Bartosiak: Czy Stany Zjednoczone pozostaną globalnym hegemonem? Od odpowiedzi na to pytanie zależeć powinna polska strategia

Od stycznia 2012 roku i ogłoszenia przez administrację amerykańską nowej strategii obronnej stało się jasne, że wraz z reorientacją USA na Pacyfik Amerykanie podjęli rywalizację z rosnącymi Chinami. Powyższe, wraz z kryzysem fiskalnym Stanów Zjednoczonych, słabnięciem projektu europejskiego oraz rewizjonistyczną polityką Rosji uruchamia poważne przewartościowania dotyczące bezpieczeństwa narodowego Polski.

Wycofanie strategiczne USA z Europy, w szczególności Europy Środkowo-Wschodniej, amerykańska potrzeba sojuszu z Rosją w celu powstrzymywania Chin, oraz zbliżenie Berlina i Moskwy zapowiadają nową architekturę bezpieczeństwa światowego. Położona pomiędzy Niemcami a Rosją Polska, dokonując strategicznych wyborów, musi wziąć pod uwagę wielość czynników determinujących przyszłość, np. czy Stany Zjednoczone będą mogły, lub będą chciały gwarantować nasze bezpieczeństwo, zwłaszcza w sytuacji, gdy interesy poszczególnych państw wspólnoty euro-atlantyckiej, na której oparte były NATO i UE, staną się rozbieżne. Polscy przywódcy muszą też zakładać, że w najbliższych latach Rosja może wystąpić w nowej roli opartej o częściową przynajmniej wspólnotę interesów z jednej strony ze Stanami Zjednoczonymi (w kwestii Chin), a z drugiej strony z Niemcami (współpraca gospodarcza), co pozwoli jej realizować naturalną dla niej politykę podporządkowywania państw położonych na osi jej geopolitycznej ekspansji.

Podejmując wysiłek intelektualny mający na celu wybranie najlepszej strategii dla Polski należy zadać kluczowe pytanie: czy Stany Zjednoczone pozostaną w długookresowej perspektywie globalnym hegemonem, i czy obecna faza słabnięcia będzie miała charakter tymczasowy, czy trwały? Od odpowiedzi zależeć powinna polska strategia krótko-, średnio- i długookresowa.

Próbą odpowiedzi na to pytanie jest nowa analiza CAFR pt. „Nowy porządek. Uwarunkowania geopolityczne amerykańsko-chińskiej rywalizacji o hegemonię. Rola Rosji i Europy.”