Historia Centrum Zdrowia Dziecka:

 

10 lipca 1965

Seweryna Szmaglewska, była więźniarka hitlerowskich obozów koncentracyjnych i autorka głośniej książki „Dymy nad Birkenau”, wnosi inicjatywę Ewy Szelburg-Zarembiny na obrady Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa

 

7 lutego 1968

Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa powołuje do życia liczący 100 osób Społeczny Komitet Budowy Pomnika – Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka i wyłania z jego składu Komitet Wykonawczy, na którego czele stanął przewodniczący Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa – minister Janusz Wieczorek.

 

8 lutego 1968

Społeczny Komitet Budowy wystąpił z apelem wzywającym polskie społeczeństwo, Polonię zagraniczną i wszystkich ludzi dobrej woli do ofiarności w realizacji budowy i wyposażenia Pomnika – Szpitala.

 

23 marca 1968

Szwedzka Polonia wystąpiła z apelem do Polonii na całym świecie o materialne wspieranie budowy Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.

 

24 marca 1968

Z inicjatywy Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej odbyła się konferencja wybitnych pediatrów i lekarzy innych specjalności, inaugurująca fachowe debaty nad opracowaniem programu medycznego Centrum Zdrowia Dziecka oraz struktury organizacyjnej tej placówki.

 

1 marca 1969

Przy współpracy ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich (SARP) ogłoszono otwarty konkurs na projekt Pomnika – Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka.

 

8 czerwca 1970

Warszawskiemu zespołowi, w składzie: mgr inż. arch. Jacek Bolechowski, mgr inż. arch. Andrzej Bołtuć i inż. konstruktor Andrzej Zieliński, przyznano pierwszą nagrodę w konkursie na projekt Pomnika – Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka.

 

1 czerwca 1971

Patronat nad budową Centrum Zdrowia Dziecka objął Związek Harcerstwa Polskiego, organizując jednocześnie zbiórki pieniędzy.

 

11 marca 1972

Członkowie Warszawskiego Klubu SYNÓW PUŁKU – Honorowych Dawców Krwi po raz pierwszy zbiorowo oddali krew dla powołanego przez nich wcześniej BANKU KRWI Centrum Zdrowia Dziecka.

 

3 czerwca 1973

Uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego pod budowę Pomnika – Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka.

 

1 marca 1976

Pierwszym Dyrektorem Centrum Zdrowia Dziecka zostaje prof. dr hab. n. med. Maria Goncerzewicz.

 

31 maja 1977

Ukończono pierwszy etap budowy Centrum Zdrowia Dziecka, oddając do użytku Pawilon A, B i C.

 

15 października 1977

W obecności Pani Dyrektor, prof. Marii Goncerzewicz, powitano uroczyście pierwszych 40 pacjentów. Tylko w ciągu pierwszych 5 lat działalności Centrum Zdrowia Dziecka przyjęto 144 808 małych pacjentów.

 

30 grudnia 1979

Zakończono drugi etap budowy, oddając do użytku 5 pawilonów w tym liczący 11 pięter budynek, w którym ulokowano oddziały szpitalne.

Trzeci etap budowy został ukończony w 1991 roku.

 

19 grudnia 1995

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów RP Centrum Zdrowia Dziecka uzyskało status prawny jednostki badawczo – rozwojowej i nazwę: Instytut "Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka".

 

1 października 1990

W wyniku przeprowadzonego przez Ministerstwo Zdrowia konkursu, na stanowisku Dyrektora, zastąpił Panią prof. Goncerzewicz Pan prof. dr n. med. Paweł Januszewicz, który pełnił tę funkcję do końca 2000 roku.

 

22 października 2007

Instytut " Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka" świętował jubileusz 30-lecia.

 

3 października 2012

Centrum Zdrowia Dziecka - z powodu braku pieniędzy - ogłasza, że ogranicza planowe przyjęcia pacjentów do czterech klinik: chorób metabolicznych, immunologii, gastroenterologii, otolaryngologii.

CZYTAJ TAKŻE: Zlikwidują Centrum Zdrowia Dziecka?

CZYTAJ TAKŻE: Do tej pory rząd Platformy Obywatelskiej pracowicie zwijał państwo polskie od dołu. Teraz zwija od góry. Zaczął od CZD