Słynny Dom Sierot Janusza Korczaka skończy w niedzielę sto lat. Ufundowano tablicę pamiątkową

Najstarsza placówka opiekuńcza w Warszawie, Dom Dziecka nr 2 im. Janusza Korczaka, obchodzi sto lat. W piątek tablicę poświęconą Korczakowi odsłonił rzecznik praw dziecka Marek Michalak razem z grupą wychowanków placówki.

Korczakowski dom sierot był swoistą republiką dziecięcą, działającą według najlepiej rozumianych zasad samorządności

- napisała w liście do dyrekcji Domu Sierot marszałek Sejmu Ewa Kopacz.

W ramach obchodów 100-lecia placówki Joanna Bojarska, dyrektor Muzeum Historycznego m. st. Warszawy, otworzyła w budynku Domu Sierot wystawę fotografii dokumentującą działalność placówki.

Przed odsłonięciem tablicy odbyło się przedstawienie, w którym udział brały dzieci z Domu Dziecka.

Ambasador Izraela w Polsce, Zvi Rav-Ner powiedział:

Żadna książka czy wystawa nie może się z tym równać". Nie ma lepszego sposobu na uczczenie pamięci Janusza Korczaka i Stefanii Wilczyńskiej jak to, co tutaj robicie.

7 października 1912 r. Janusz Korczak i Stefania Wilczyńska wprowadzili 85 dzieci do świeżo wybudowanego domu przy ulicy Krochmalnej w Warszawie.
W listopadzie 1940 r., na mocy zarządzenia niemieckiego okupanta o utworzeniu w Warszawie "dzielnicy zamkniętej", Dom Sierot znalazł się poza tworzonym gettem. Dzieci zostały więc zmuszone do opuszczenia budynku i przeniesienia się do nowego lokalu w getcie, przy ulicy Chłodnej 33,
mniejszego i nieprzystosowanego do potrzeb zakładu opiekuńczego.
Następnie przeniesiono go na ulicę Sienną, do gmachu Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych i Przemysłowych. W sierpniu 1942 roku dzieci i wychowawcy, w tym Korczak, zostali wywiezieni do obozu zagłady w Treblince, gdzie wszyscy stracili życie.

PAP/SLAW