Amber, Smoleńsk, taśmy PSL, podsłuchy, procesy wytaczane niepokornym przez niegdysiejszy symbol niepokory, skrzekliwa posłanka nie rozumiejąca ni w ząb poprawnej polszczyzny dziennikarza katolickiego w celebryckiej audycji, podstawa programowa szkół, nierozliczeni esbecy, nagonka na księży i biskupów. A za tym wszystkim ludzie źli, ludzie-potwory, o których po chrześcijańsku (z „chrześcijańską poprawnością”) mówimy „pogubieni”.

Pamiętam gdy na początku lat osiemdziesiątych jechałem przez Częstochowę na Jasną Górę. Wiozłem pewnego paulina, najlepszego z kapłanów z którymi zetknąłem się osobiście. Mijaliśmy siedzibę, ponure wielkie gmaszysko, komendy milicji. Dach tego monstrum porośnięty był lasem anten, radarów i rozmaitych urządzeń służących inwigilowaniu Polaków, a zwłaszcza tych na klasztornym wzgórzu. Dałem głośny upust wściekłości. Wówczas jadący ze mną mnich powiedział:

Przyjdzie Pan i zgarnie to jak nieważką pajęczynę.

Dzisiaj tych anten już od dawna nie ma…

Politycy, kłamcy, ludzie złej woli, chciwcy i zwykli łajdacy umoszczeni w mediach, parlamencie, „organizacjach humanistycznych” i pełni pychy pospolici głupcy (no, kiedy było Powstanie Warszawskie panie pośle?)… Przyjdzie Pan i zgarnie ich jak wszy. Ale nie bądźcie bezpieczni, nie czepiajcie się łacno nadziei w miłosierdziu. Bo Pan przychodzi nader często przez ludzi, przez prostych ludzi, u których „tak znaczy tak, a nie znaczy nie”. Do miłosierdzia dociera się przez czyściec. No i już „po”.