Szymański: "demograficzna zima i wysokie zadłużenie oznacza najgorszą rzecz, jaka może się zdarzyć między pokoleniami"

Wystąpienie podczas obrad Światowego Spotkania Rodzin w Mediolanie.

Kongres, który zgromadził 300 tysięcy uczestników z 90 krajów, w tym przedstawicieli organizacji społecznych i polityków potrwa do niedzieli. Zakończy go Msza Św. odprawiona przez Benedykta XVI w Mediolanie.

Zanim będziemy dyskutować o politycznych, ekonomicznych, czy społecznych aspektach rodziny, trzeba koniecznie pdkreślić, że dla chrześcijan to przede wszystkim przestrzeń łaski, przestrzeń intymności oraz miejsce, gdzie najbliższe i najbardziej delikatne relacje międzyludzkie mogą się rodzić i rozwijać.

To jest powód dla którego rodzina jest wartością samą w sobie i nie potrzebuje jakiegokolwiek politycznego, czy ekonomicznego uzasadnienia. Nawet więcej, rodzina, zgodnie z naszym historycznym doświadczeniem jest koniecznym kontrapunktem dla niepohamowanej polityki. To nie przypadkowe, że każdy totalitaryzm - ten komunistyczny, jak i ten nazistowski - próbował osłabić lub nawet zniszczyć rodzinę, jako główną przeszkodę w budowaniu nowego człowieka, projektowanego na polityczne zamówienie. Dziś pozbyliśmy się dziedzictwa totalitaryzmów. Jednak polityczna inklinacja do budowania nowego człowieka kosztem tradycyjnej rodziny pozostała.

Jednak rodzina odgrywa także ważną społeczną i ekonomiczną rolę, co usprawiedliwia postrzeganie jej także w kategoriach zasobu, bogactwa społecznego.

Żyjemy dziś w czasach wielkiego ekonomicznego zamieszania, które jest ściśle związane z niepohamowanymi wydatkami publicznymi i pożyczaniem ponad ekonomiczne możliwości. Trudno o lepszy czas, by zrozumieć, że demograficzna zima jest jedną z głównych przyczyn tego kryzysu. Demograficzna zima w Europie oznacza pogarszenie się proporcji między tymi, którzy pracują, a tymi, którzy pracować już nie mogą. Demograficzna zima oznacza rosnącą zależność olbrzymich grup społecznych od polityki socjalnej. Demograficzna zima i wysokie zadłużenie oznacza również najgorszą rzecz, jaka może się zdarzyć między pokoleniami. Nasze dzieci, w rezultacie naszej niezrównoważonej polityki fiskalnej, odziedziczą największy dług w historii. Co o nas pomyślą, kiedy zdadzą sobie sprawę ze skali tego zadłużenia?

To dramatyczny przykład nieodpowiedzialnej polityki wobec rodzin w Europie. Jeśli rodzina ma być zasobem, używamy go w bardzo niezrównoważony sposób. W końcu to dramatyczny brak międzypokolwniowej solidarności.