1. Parę lat temu afera Rywina odsłoniła między innymi zakulisowe próby przejęcia II programu telewizji publicznej przez prywatnego inwestora, co pokazało jak łakomym kąskiem dla potentatów w tej dziedzinie, są media publiczne.

Ujawnienie tej afery, praca sejmowej komisji śledczej, odsłonięcie przez nią swoistego zblatowania pomiędzy czołowymi wówczas politykami i możnymi sfery medialnej, doprowadziło do tego, że tego rodzaju działań na jakiś czas zaniechano.

Ale tuż po zdobyciu władzy na początku 2008 roku Donald Tusk nawołując do niepłacenia i likwidacji abonamentu RTV, nazywając go haraczem ściąganym z ludzi, doprowadził do tego, że coraz więcej posiadaczy telewizorów i odbiorników radiowych, abonamentu rzeczywiście nie płaci.

2. Gwałtowne zmniejszanie się wpływów z abonamentu powoduje, że KRRiT która między innym i zajmuje się jego rozdziałem przekazuje coraz mniejsze sumy zarówno do TVP jak i Polskiego Radia.

Polskie Radio otrzymało w 2011 roku około 130 mln zł z abonamentu (tylko 53% ogólnych wpływów radia) i było to o 25 mln zł mniej niż w roku 2010 i aż o 40 mln zł mniej niż w roku 2009. Przy utrzymującej się tendencji spadku wpływów za abonamentu także w 2012 roku plan finansowy spółki przewiduje stratę w wysokości 25 mln zł.

W tej sytuacji spółka przewiduje likwidację niektórych instytucji przez nią utrzymywanych takich jak krakowski Chór Polskiego Radia, zakończenie telewizyjnej emisji radiowej czwórki, a nawet zlikwidowanie nadawania programu pierwszego na falach długich co pozbawiłoby setek tysięcy ludzi szczególnie na terenach wiejskich dostępu do tego najbardziej popularnego programu radiowego.

3. W jeszcze gorszej sytuacji znalazła się telewizja publiczna. Jeszcze w 2007 roku uzyskała ona ponad 500 mln zł wpływów za abonamentu, a w roku 2011 niewiele ponad 200 mln zł co stanowiło zaledwie 13% całości jej przychodów.

W tej sytuacji spółka TVP zakończyła rok 2011 stratą 88 mln zł a rok 2012, ma się zakończyć także stratą w wysokości 60 mln zł. Spółka już korzysta z 50 milionowego kredytu w rachunku bieżącym i rozważa zaciągniecie kolejnego pod zastaw swoich nieruchomości.

Dalsze pogarszanie się sytuacji finansowej spółki, uderzy głównie w 16 ośrodków regionalnych telewizji, gdzie ma nastąpić znaczna redukcja zatrudnienia, a w konsekwencji także realizowanych tam produkcji telewizyjnych.

4. Mimo tego, że zarówno KRRiT jak i zarządy i rady nadzorcze spółki radiowej i telewizyjnej, są zdominowane przez ludzi reprezentujących koalicję medialną PO-SLD-PSL, to jakoś nie widać szczególnych starań w zaproponowaniu takich zmian w prawie, które poprawiłyby ściągalność abonamentu.

Wprawdzie na różnego rodzaju konwentyklach zarówno przedstawiciele KRRiT jak i prezesi medialnych spółek podkreślają, coraz trudniejszą ich sytuację finansową ale żadnych propozycji zmiany prawa ciągle nie ma, a apele do rządu odbijają się jak groch o ścianę.

Coraz wyraźniej widać, że zarówno rząd jak i zarządzający mediami publicznymi dążą do takiej sytuacji, że jedynym wyjściem aby zapobiec ich upadłości. będą radykalne programy restrukturyzacyjne, których nieodłącznym elementem będzie prywatyzacja wydzielonych części (programów) zarówno w publicznym radiu ale przede wszystkim telewizji.

5. Wprawdzie media publiczne od paru ładnych lat, publicznymi są tylko z nazwy, ich programy informacyjne i publicystyczne mają głównie na celu wspieranie obecnie rządzących ale mimo tego są dobrem narodowym i nam wszystkim powinno zależeć aby ich struktura własnościowa nie uległa zmianie, a pozycja rynkowa wyraźnie się nie pogarszała.

W tej sprawie w sposób szczególny trzeba rządzącym patrzeć na ręce, bo niestety wszystko wskazuje na to, że świadomie dążą oni do osłabienia mediów publicznych, a wielkie prywatne koncerny medialne tylko na to czekają.