Najłatwiej skacze się na pochyłe drzewo. Czyli zamiast punktować rząd, rozliczamy Millera za więzienia CIA

- Jedni celebryci prokuratorscy z Katowic wykorzystują śmierć małego dziecka, a drudzy celebryci, tym razem z Warszawy, wykorzystują temat więzień CIA – mówił dziś w programie „Kropka nad i” Leszek Miller. I trafił w sedno sprawy.

Bo dzisiaj zamiast zajmować się realnymi problemami, takimi jak reforma emerytalna, służba zdrowia, co i rusz wrzucane są tematy zastępcze. I takim jest właśnie sprawa więzień CIA. Sprawa, która dotyczy okresu sprzed blisko dziesięciu lat. I której wyjaśnienie wiele teraz nie zmieni.

Przyzwyczaiłam się już do tego, że w mediach SLD nie jest faworyzowaną partią. Ba, jest wręcz za każde posunięcie piętnowany. Politycy lewicy tłumaczyli sobie podczas każdej kolejnej krytyki, że spłacają dług za grzechy z przeszłości, za PRL, za komunę. Ale ile można? Z politowaniem obserwowałam ośmieszająco przedstawianą przez część mediów kampanię parlamentarną SLD. Ileż było radości, że ten Napieralski nieudolny, że już jabłek nie rozdaje, a zbiera grzyby, że plastuś i do poważnej polityki się nie nadaje. I ludzie w to uwierzyli. Co pokazuje wynik Sojuszu w wyborach. Nie twierdzę oczywiście, że była to jedynie wina złego wizerunku w mediach, ale częściowo pewnie tak. Teraz zaś kiedy już nie ma się z kogo śmiać, bo Napieralski nie jest już szefem, zaczęto uderzać mocniej. Sprawa jest stara, ale nadal grzeje. A jej finałem miałoby być wg straszących postawienie przed Trybunałem Stanu Leszka Millera.

Tylko, że moi kochani żyjemy tu i teraz. I życzyłabym sobie, żeby częściej krytykować rządzących, bo to oni trzymają ster władzy i to przez nich, lub dzięki nim zmienia się nasze życie. Opozycja gra tu rolę drugoplanową. Gdybym była bezczelna napisałbym wprost: „Odczepcie się już od opozycji!”, ale nie jestem, więc tego nie zrobię.