O sprawie Madzi: taniec na małym ciałku. "Koszmarna mieszanka pornografii zbrodni oraz skrajnych lewicowych haseł"

W pewnym momencie w całą sprawę włączył się element ideologiczny. Skrajna lewica uznała, że to jest dla niej doskonała pożywka. Szczególnie gdy okazało się, że to nie było porwanie, tylko, że matka o śmierci wiedziała wcześniej.

Zaczęły padać szokujące stwierdzenia tak zwanych ekspertów. Jedna pani psycholog twierdziła, że nawet jeżeli my czujemy się oszukani przez matkę Madzi, to ona ma prawo czuć się oszukana przez system społeczny, bo nie została przygotowana do sprawowania funkcji macierzyńskiej. Do tego doszły tezy związane z aborcją. Lewica znalazła sobie pole do bitwy, na którym można pokazać, że macierzyństwo jest opresywne, a dziecko wiąże się z nieszczęściem. Pojawił się natychmiast zastęp pań, które na tym właśnie tle zaczęły ujawniać ile miały zabiegów aborcji.

Z tego powstała koszmarna mieszanka pornografii zbrodni oraz skrajnych lewicowych haseł. Pewne środowiska zaczęły ludziom dowodzić, że tradycyjne wartości, takie jak macierzyństwo, rodzina, dziecko są złe. W tej dyskusji zaczęto zupełnie przestawiać znaki. Na małym ciałku tańczono lewacki taniec postępu społecznego i przebudowy społeczeństwa na takie, w którym aborcja jest dobra, a macierzyństwo złe. To było ohydne.

Wszyscy normalni ludzie czuli, że w tej sprawie coś jest nie tak, ale rodzice Madzi zaczęli funkcjonować jako celebryci, zapraszani do największych stacji telewizyjnych. „Fakt” był w tej debacie jednym z niewielu medium, które starało się pokazać, że tu dzieje się coś dziwnego. Pytał: zastanówmy się co widzimy? Czy to normalne, że zrozpaczona matka i ojciec farbują włosy?

Większość mediów bawiło się tym tematem w sposób zupełnie bezrefleksyjny lub weszło na grunt ideologii i to było złe. Liczni psychologowie i tzw. eksperci obarczający społeczeństwo winą za śmierć Madzi, powinni się poważnie zastanowić nad tym co robią i do czego chcą doprowadzić. A może to właśnie matka Madzi nasłuchała się tego typu relatywistycznych głupot i uwierzyła, że dziecko to zło? Może uwierzyła, że kategorie, takie jak dobro i zło są względne? I może to ludzie, którzy puszczają w eter taki bełkot są winni tej sytuacji?

Ta sprawa powinna parzyć, tych, którzy użyli tego dziecka dla swojej ideologii. Oni powinni mieć ogromne wyrzuty sumienia. Myślę jednak, że tak nie będzie. Bo ludzie, którzy mają na sumieniu zło, muszą szukać potwierdzenia, że postępowali słusznie. Przynajmniej opinia publiczna będzie bardziej uwrażliwiona na manipulację. Może też większej siły nabiorą ci, którzy się relatywizmowi sprzeciwiają, a zło nazywają po imieniu.

Fragment mojego komentarza, jaki ukazał się dziś w "Fakcie".