Prof. Nalaskowski: chłopski rozum Pawlaka. "Dokonał pewnego przełomu w myśleniu mas, już nie tylko inteligenckich elit"

Wicepremier polskiego rządu, peeselowski koalicjant niezbornej Platformy dokonał pewnego przełomu w myśleniu mas, już nie tylko inteligenckich elit, przełomu w traktowania powagi państwa jako gwaranta mniej lub bardziej udanej starości. Stwierdzeniem, że nie wierzy w państwowe emerytury dał milionom ludzi, którzy to dobrze zrozumieli, że obowiązuje hasło „ratuj się kto może” i „ratuj się jak możesz”. Wszystko jest lepsze od ustawowych i kompletnie od samego początku krętackich deklaracji rządu, że po przejściu na emeryturę będziemy w stanie zapłacić za gaz, który będzie jedynym środkiem spożywczym, bo na chleb już nie starczy. Pawlak zadekretował nieufność do rozwiązań leżących w kompetencjach państwa. Pytam więc tego wysokiego urzędnika -czy będzie jakieś państwo dla emerytów? A może pozbawić ich obywatelstwa? Mówił to z pozycji polskiego oligarchy politycznego, który w ciągu dwudziestu lat obcowania z polityką, powoływania spółek informatycznych (rejestrowanych chyba na wszystkich członków rodziny) zdążył zgromadzić kapitał całożyciowy. Już  nie musi się martwić. Już może kpić.

Drugi wymiar to druzgocąca informacja dla pracodawców i pracobiorców. Ich składka na ZUS (mająca być m.in. gwarantem opieki zdrowotnej, dostatniej starości, ew. renty), mocno drenująca kieszenie pracodawców nie ma żadnego sensu. Te pieniądze nigdy do nich nie wrócą. Już, w chwili przelewu poszły w fiskalny kosmos i stały się haraczem płaconym przez zatrudnionych i nieświadomych niczego idiotów! O ile do lekarza można się zapisać po usługę medyczną i ją po kilku miesiącach uzyskać to nie ma takiej instytucji, do której można będzie się zapisać po rentę.

I to jest to, co naprawdę powiedział Pawlak, także w zarejestrowanym dialogu z ministrem rolnictwa Sawickim. Zabrakło tylko pointy. Winna brzmieć: „A głupi ludek wciąż na wierzy”. Myślę, że banery z wypowiedzią Pawlaka winny wisieć na każdej polskiej instytucji finansowej, skarbowej i podobnych. Prawdę, nawet cyniczną, należy upowszechniać.