Wczoraj radykalny prawicowiec, potem człowiek centrum, dziś skrajny lewicowiec, a jutro? "Michalski udaje wesołego misia"

Najpierw podstawowe fakty:

1. Cezary Michalski jest prominentnym działaczem i publicystą skrajnie lewicowej, finansowej przez polskiego podatnika (decyzją PO) "Krytyki Politycznej", wydającej m.in. dzieła Lenina i Marksa.

2. "Krytyka Polityczna" jest kluczowym członkiem Porozumienia 11 listopada

3. Porozumienie 11 listopada zaprosiło do Warszawy niemieckich bojówkarzy ze skrajnie lewicowej antify, którzy pałkami i kopniakami uczyli Polaków, w tym członków historycznych grup rekonstrukcyjnych, tolerancji i "właściwego" świętowania rocznicy odzyskania niepodległości.

Na stronie Porozumienia 11 listopada już po zamieszkach napisano:

Antyfaszyści z Niemiec, tak samo jak antyfaszyści z Czech czy Białorusi, ale przede wszystkim z całej Polski przyjechali do Warszawy aby wesprzeć Porozumienie 11.11. Nie ukrywaliśmy tego i nie wstydzimy się tego.

4. To w ekskluzywnym lokalu "Krytyki Politycznej" o nazwie "Nowy Wspaniały Świat" - użyczonym okazyjnie przez miasto stołeczne - schronili się bojówkarze lewaccy po tym jak policja podjęła interwencję. Tam też policja znalazła pałki, kastety i gaz łzawiący.

Nie będzie chyba w tym kontekście nadużyciem stwierdzenie, że Cezary Michalski jest osobą w wydarzenia 11 listopada, w eskalację agresji ze strony czerwono-czarnych bojówkarzy, osobiście zaangażowany, jest stroną konfliktu.

Jeśli już więc chce się o sprawie zamieszek wypowiadać, to powinien o tym kontekście własnego zaangażowania poinformować czytelników, a nie udawać wesołego misia przypadkowo i ze zdziwieniem to wszystko oglądającego. A jeśli sam autor nie jest w stanie zdobyć się na szczerość - powinna to zrobić redakcja.

Ale gdzie tam. Michalski w "Newsweeku" w najlepsze udaje zatroskanego "obserwatora". W tekście udającym obiektywną analizę atakuje Ziemkiewicza i Pospieszalskiego, w najlepsze poucza premiera Donalda Tuska, że gdy on milczy, odzywają się radykałowie. Sam gdzie siebie lokuje?

Ba, idzie dalej. Współczłonek koalicji wzywającej do Warszawy niemieckich pałkarzy przypisuje najgorsze, zbrodnicze intencje polemistom:

Ja sam, choć poszedłem na manifestację Porozumienia 11 listopada, a nie na Marsz Niepodległości, i choć nie widzę symetrii pomiędzy hasłami tolerancji a spopularyzowanym ostatnio przez Andersa Breivika hasłem walki z wielokulturowością, które powtarzają chłopcy z ONR i Młodzieży Wszechpolskiej, musiałem zauważyć, że po obu stronach za fasadą politycznej poprawności czaiła się przemoc.

Niby więc Michalski widzi przemoc wszędzie, ale skupia się na atakach na konserwatystów, którzy, jako żywo, do żadnej koalicji ściągającej pałkarzy nie należą. O lewicowych ekstremizmach napomyka ledwie, pomijając skrzętnie własne zaangażowanie. A potem jedzie starą mantrą, dorzucając jeszcze parę obelg pod adresem uznanego krytyka teatralnego Andrzeja Horubały. Wreszcie przechodzi, i to już jest całkiem zabawne, do ataku na Tuska:

Ten dawny liberał nie ma dziś żadnego języka ideowego, a w każdym razie stara się żadnym publicznym nie mówić.

To jest, zdaniem Michalskiego, "przyczyna nowej orgii symbolicznej przemocy".

I napisał te słowa człowiek, który wylał morze pochwał dla bezideowości PO, który w każdym programie cmoka nad polityką ciepłej wody w kranie.

Ale cóż się dziwić - tyle właśnie warta jest publicystyka Michalskiego. Wczoraj radykalny prawicowiec, potem człowiek centrum, dziś skrajny lewicowiec, a jutro? Jak wiatr zawieje, jaki płatnik się pojawi. Oto twarz intelektualnej hucpy i nieuczciwości w pełni. I widomy dowód jak niskie standardy mają dziś niektóre polskie media.

gim