Dwa cytaty. Jeden z Krystyny Jandy, drugi z ojca Bocheńskiego

W dodatku telewizyjnym do Rzeczpospolitej z 21 października 2011 r. można przeczytać  obszerny wywiad z  Krystyną Jandą. Byłoby szkoda, gdyby  czytelnikom naszego portalu umknęła jakże głęboka i przenikliwa ocena, jaką artystka ma na temat Polski okresu międzywojennego i czasów obecnych, a którą  raczyła się podzielić podczas wspomnianego wywiadu. Gwiazda teatru  i filmu rzekła tak:

Przewidywałam, że wolna Polska będzie podobna do tej międzywojennej. A to był kraj okrutny, endecki i antysemicki, o czym dziś zapominamy.

Najlepszym komentarzem do tej wypowiedzi wydaje się być  fragment znakomitej książki  O. Józefa Marii Bocheńskiego Sto zabobonów. Krótki filozoficzny słownik zabobonów (Wydawnictwo Antyk Marcin Dybowski). Pod hasłem Artysta czytamy tam:

Artysta odgrywa ważną rolę w społeczeństwie: jest specjalistą w sztuce, umie lepiej niż inni wyrażać ludzkie uczucia i ideały, tworzy piękne dzieła itd. Ale jako taki artysta nie jest nauczycielem cnót, przywódcą politycznym ani filozofem. Gdy się uważa za takiego i występuje jako autorytet w tych dziedzinach, staje się intelektualistą. Przyznawanie mu tego autorytetu jest pierwszym zabobonem dotyczącym artysty. Bo artysta, podobnie jak literat i dziennikarz, jest specjalistą i autorytetem tylko w jego własnej dziedzinie, którą jest sztuka, a nie w innych. Co prawda może się zdarzyć, że artysta jest równocześnie np. politykiem albo filozofem- ale jako artysta nim nie jest.

Cóż, o Krystynie Jandzie możemy powiedzieć, że jest niewątpliwie autorytetem w dziedzinie aktorstwa, ale bynajmniej nie w dziedzinie dwudziestowiecznej  historii Polski. A  z oceną teraźniejszości  też nie jest u niej najlepiej.