Młodzi ludzie z SLD napisali list do premiera. "Panie premierze jesteśmy pokoleniem za 1300 zł. Nie stać nas na mieszkanie, wyjedziemy"

Szanowny Panie Premierze,

 

            mamy po 20 parę lat, a niektórzy z nas w tym roku będą zdawać maturę, część z nas wynajmuje mieszkania w Warszawie, reszta mieszka z rodzicami, bo nie stać ich na samodzielną egzystencję w społeczeństwie.

            Marzenia nasze są przyziemne, wykształcić się, znaleźć dobrą pracę, założyć rodzinę, raz do roku wyjechać na zasłużone wakacje. Nie mamy konfliktów z prawem, dbamy o własny rozwój i samodoskonalenie, szereg kursów i nauka to nasza codzienność, część z nas pracuje na kasie, czasem rozdaje ulotki lub pracuje dorywczo. Nie marzymy o przenoszeniu gór, o milionach i darmowej egzystencji, jesteśmy zwykłymi młodymi ludźmi, którzy chcą mieć szansę na normalne średnie życie, bo dzisiaj nasza przyszłość w Polsce pod rządami PO to wegetacja.

            Mamy karty kredytowe, konto w banku, zaciągnięty debet, który co miesiąc pochłania ¾ (trzy czwarte) naszych zarobków, oszczędności, itp.

            Nie stać na ekskluzywne ciuchy i najnowsze trendy modowe, czasem wyskoczymy na piwo lub do jakiegoś klubu, porozmawiać, pobawić się przy piwie, bez narkotyków i głupich pomysłów – czyli normalnie, akceptowalnie społecznie.

            Panie Premierze, obiecywał Pan Nam edukację i szansę dla wszystkich, pierwszą pracę, możliwość darmowego samokształcenia, a dzisiaj czeka nas pośredniak, wiadomo nie mamy innej możliwości, praca za 1.300 zł to nasza codzienność, a przecież Pan obiecywał Panie Premierze.

Panie Premierze, chcemy żyć w Polsce, a nie na gospodarstwie w Holandii, nie na zmywaku w Irlandii i nie w kanalizacji w Wielkiej Brytanii, a przecież Pan obiecywał.

Panie Premierze, miała być darmowa edukacja, zniżki dla studentów, szanse równe dla wszystkich, przecież Pan obiecywał Panie Premierze.

Panie Premierze niektórzy z nas mają dzieci, a dziś opłaty za żłobki nie pozwalają naszym żonom i mężom na pójście do pracy, bo nas nie stać, a przecież Pan Panie Premierze obiecał.

Panie Premierze, nie stać nas na mieszkania, samochód i podstawową egzystencję, a przecież jesteśmy normalni, nie kradniemy, nie pijemy, nie popadamy w konflikt z prawem, kształcimy się i dlaczego nie mamy możliwości na godne życie, a przecież Pan Panie Premierze obiecał.

Panie Premierze, część naszych braci i sióstr po studiach, wykształconych osób zarabia na zmywaku, na polu, czy w sadzie na zachodzie, a przecież mieli wrócić i nie wracają, a przecież Pan obiecał.

Panie Premierze, nie stać nas również na przejazdy komunikacją miejską, bo stajemy przed wyborem książka czy bilet, a wiadomo za brak biletu trzeba drogo zapłacić, a my nie łamiemy praw ani przepisów, wybieramy zakup biletu Panie Premierze.

Panie Premierze, kiedyś obiecał nam Pan złote góry, edukację i zdrowie dla każdego, a dziś edukacja nie jest już dla każdego, służba zdrowia to żart, a nasza kondycja i możliwości startu, godnego startu w dorosłość to mrzonka. Panie Premierze czujemy się oszukani, dlaczego nas Pan oszukał Panie Premierze. Dzisiaj nikt nie wraca z zagranicy, tylko każdy kolejny młody, zdolny absolwent ucieka z Polski, dzisiaj mieszkanie z rodzicami to codzienność, a wychowaniem dziecka zajmują się już całe rodziny, poświęcając swój czas i pieniądze, a przyrost naturalny dla Polski maleje, Panie Premierze, a przecież Pan obiecał.

 

Kończąc Panie Premierze, my już Panu nie wierzymy, nie wierzymy, w Pana zapewnienia, w Polskę w budowie i inne banały i slogany wyborcze, Panie Premierze my już na Pana nie zagłosujemy i nie udzielimy Panu Poparcia. Panie Premierze, my niedługo wyjedziemy i zostanie Pan sam, samiuteńki w banałach i obietnicach i co wtedy Panie Premierze, komu Pan wówczas, będzie obiecywał, bo mu już nie wierzymy Panie Premierze!

 

ODNOWA - POKOLENIE 1.300 BRUTTO DO LAT 30

jm/ informacja młodzieżówki SLD