Polski wymiar sprawiedliwości po raz kolejny wydaje decyzję godzącą w uczucia katolików i ich najświętsze symbole. Broni za to chamstwa.

Warszawska prokuratura umorzyła śledztwo ws. znieważenia uczuć religijnych przez publiczne prezentowanie krzyża oklejonego puszkami po piwie marki Lech podczas ubiegłorocznych manifestacji pod Pałacem Prezydenckim w Warszawie.

Rzeczniczka prokuratury Monika Lewandowska stwierdziła, że śledztwo umorzono wobec „braku znamion czynu zabronionego”. Z tej samej przyczyny umorzono również wątek sprawy dotyczący krzyża, do którego przytwierdzono pluszowego misia. Trzeci wątek, którym było "obnażanie się i oddawanie moczu w pobliżu krzyża" został umorzony z powodu niewykrycia sprawcy.

Według Lewandowskiej śledczy oparli się na opinii biegłego religioznawcy. Stwierdził on, że demonstracja z wykorzystaniem inkryminowanego krzyża w kontekście społeczno-politycznym nie jest przestępstwem obrazy uczuć religijnych.

Co by nim było? Wniesienie krzyża z puszek lub z misiem do kościoła.

To absurd, bo stosując taką logikę dla niepełnosprawnych umysłowo niemal każdą obrazę uczuć religijnych, niemal każde profanowanie krzyża można by podciągnąć pod kontekst społeczno-polityczny. Od dziś, kierując się przesłankami społeczno-politycznymi, w Polsce wolno wszystko.

Decyzja o umorzeniu jest nieprawomocna. Mogą się od niej odwołać osoby uznane przez prokuraturę za pokrzywdzone, które zeznały, że zostały obrażone w swych uczuciach religijnych. Jest ich ok. 50.

Kodeks karny stanowi:

Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Jeśli publiczna zabawa krzyżem z puszek po piwie wśród modlących się osób nie jest obrazą ich uczuć oraz znieważeniem przedmiotu czci religijnej, to co nim jest i czym jest? Happeningiem czy może znowu wyrazem działalności artystycznej?

znp, PAP