Piotr Gabryel o 15 miesiącach oczekiwania na jakąkolwiek dymisję po tragedii smoleńskiej: Dewastowanie struktur państwa

Na mało komentowany, a ważny, wątek związany z konsekwencjami raportu komisji Jerzego Millera zwraca uwagę w "Rzeczpospolitej" Piotr Gabryel, zastępca redaktora naczelnego tego dziennika. Przypomina on, że oprócz odpowiedzialności bezpośredniej za tragedię, którą pewnie jeszcze bardzo długo zajmowały się bedą prokuratury i sądy, niezwykle ważne jest wskazanie odpowiedzialnych politycznie. W tej zaś sferze, podkreśla, nie obowiązuje domniemanie niewinności. Jest odwrotnie, bo dobro państwa wymaga, aby zaniedbania były usuwane jak najszybciej. A zmiana kadrowa jest tej zmiany kluczowym elementem:

Tymczasem w wypadku katastrofy smoleńskiej – wydarzenia bez precedensu nie tylko w historii Polski – trzeba było czekać aż ponad rok, by do takiej zmiany doszło. Dopiero w piątek z urzędu zrezygnował szef MON Bogdan Klich. Dobrze się stało, że to uczynił, i dobrze się stało, że Donald Tusk tę dymisję przyjął, ale nie zwalnia nas to z obowiązku szukania odpowiedzi na pytanie, co ta zwłoka oznaczała dla naszego państwa.

Gabryel pyta:

Jaki sygnał płynął przez te długie miesiące do urzędników różnych szczebli, do żołnierzy, oficerów BOR, gdy żaden z ich przełożonych nie poczuwał się do odpowiedzialności politycznej za to, co się wydarzyło? A zwierzchnik tych wszystkich ludzi – premier – nie uważał za stosowne wyciągnąć politycznych konsekwencji w stosunku do któregokolwiek ze swoich podwładnych, prezydent zaś nagrodził jednego z nich awansem na wyższy stopień generalski?

Autor podkreśla, że przecież z oceną karygodnego stopnia zaniedbań w podległych im instytucjach naprawdę nie trzeba było czekać na raport komisji Millera. Wiadomo było o nich sporo od dawna.

Jak bardzo zatem ta zwłoka była (nadal jest?) dewastująca dla struktur państwa?

- pyta. Odpowiedź nasuwa się sama. Tm bardziej, że jeśli chodzi np. o Biuro Ochrony Rządu, to jego szef zarobił po tragedii smoleńskiej... nową gwiazdkę generalską. Taki to sygnał poszedł do żołnierzy.

wu-ka, źródło: www.rp.pl