Lisicki pisze wyznanie człowieka postępowego. "Codziennie staram się myśleć jak gej. Nie wychodzi mi lecz nie poddaję się"

Redaktor naczelny "Rzeczpospolitej", Paweł Lisicki, zainspirowany pierwszym wystąpieniem biskupa Berlina, który deklarował, że szanuje homoseksualistów, postanowił napisać uniwersalny tekst dla tych wszystkich, którzy chcieliby się pokajać za swoje wsteczne heteryckie poglądy:

Bycie gejem jest dobre. Gdybym mógł wybierać, byłbym gejem, ale skoro nim nie jestem, to wyznaję, że chciałbym nim być. Byłbym lepszym gejem niż każdy gej. Radośnie żyłbym i śpiewał i kochał. Cieszył się z mojego gejostwa i dzielił nim z innymi. Z każdym kto by chciał. Lub nie. Codziennie staram się myśleć jak gej. Nie wychodzi mi lecz nie poddaję się. O niczym innym nie marzę i niczego innego nie pragnę.Wyznaję też, że geje mają prawo do adoptowania dzieci, a każdy, kto będzie im tego prawa odmawiał, jest okrutnikiem. W dzień i w nocy myślę o tych, którzy przez wieki i tysiąclecia utrzymywani byli w fałszywym przeświadczeniu, że bycie gejem nie jest najlepszą rzeczą pod słońcem. Wstydzę się za nich, wyrażam skruchę i gotów jestem publicznie przedstawić swoje stanowisko. Ja też tak byłem wychowany. U mnie też była mama i tata. Co gorsza, ja też długo myślałem, że to jest normalne. Teraz za to przepraszam. Wiem, że myśląc tak obrażam i poniżam tych, którzy mają dwóch tatów i dwie mamy. Albo którzy mogą tak mieć. I poświadczę to gdzie trzeba. Nawet na platformie. Na ulicy. W gazecie lub telewizji. Mogę skakać i tańczyć w dowolnym stroju. Albo i bez.

Za radą autora, przesyłamy to dalej. Niech służy kolejnym pokoleniom nawróconych.

 

Bar, źródło: rp.pl