Weekendowa siódemka Karnowskiego. Oto dlaczego ta transakcja zalicza się do grupy "dziwnych", ale z oczywistym finałem

Trudno uciec od banalnego wrażenia, że to znowu ten sam film. Najpierw bowiem środowiska konserwatywne słyszą, że są nieudolne i tylko narzekają zamiast robić, działać. Ale kiedy zrobią, kiedy mają sukces - akcja jest błyskawiczna. Raz, ciach i zmiana właściciela.

Gra jest tak poważna, że nie liczą się pieniądze, które wtedy szybko znajdują się "znikąd". Obóz prorządowy ogłasza całą naprzód. Kupuje. Kilka tygodni przejściowych, a potem szybka zmiana. Za kilka miesięcy kolejne media są już "nawrócone".

Tak niestety będzie także w przypadku tygodnika "Uważam Rze". Do końca wakacji to jeszcze pewnie (więc warto kupować!) potrwa, a potem... Nie mam złudzeń. Widziałem to w Radiu Plus gdy przejmowała je ekipa Tomasza Arabskiego (po okresie przejściowym, kiedy stację pacyfikowali dziwni ludzie z byłym esbekiem Markiem P. w tle), widziałem w "Newsweeku", "Dzienniku" i kilku innych miejscach. Teraz będzie tak samo.

 

Oto siedem powodów dlaczego ta transakcja zalicza się do tej kategorii, do grupy "dziwnych", ale z oczywistym finałem.

1. INWESTOR Firmy Pana Grzegorza Hajdarowicza nie poradziły sobie z "Przekrojem" i "Sukcesem". Z dość słabych tytułów po kilku miesiącach stały się one jeszcze słabsze, rachityczne właściwe. Za to skrajnie lewicowe i prorządowe. A jednak - kredycik i wsparcie na poziomie kilkudziesięciu milionów się znalazło. Dziwna logika jak na świat ekonomii.

2. POWIĄZANIA Jak ujawnił "Nasz Dziennik" w jednej ze spółek pana Hajdarowicza znajduje wygodne zatrudnienie jeden z byłych kierowników Wojskowych Służb Informacyjnych, tego jądra ciemności PRL i III RP. A tu nie ma przypadków. Do tego dochodzą, logiczne w tym kontekście, plotki o tym iż za transakcją stoi  Pałac Prezydencki.

3. KONTEKST Zmianę właściciela poprzedziła wielomiesięczna kampania propagandowa mediów związanych z władzą, które za wszelką cenę starały się przedstawić "Uważam Rze" jako klęskę i dramat. Choć to oczywisty sukces, tak czytelniczy jak i ekonomiczny. Zwraca uwagę zwłaszcza naprawdę wyjątkowo haniebny tekst w miesięczniku "Press". To pokazuje jak silna była presja na wykończenie niezależnego, ale też niepartyjnego, głosu w przestrzeni publicznej.

4.PRESJA GRADA Minister Skarbu Aleksander Grad od kilku lat, a ostatnio szczególnie aktywnie, próbował zmusić angielskiego udziałowca do zmiany redaktora naczelnego. Teraz wykorzystano moment zmiany w kierownictwie firmy MECOM. Na stół rzucono (skąd, to pytanie na które trzeba  jeszcze odpowiedzieć) kwotę tak dużą, że wreszcie udało się biznes spiąć.

5. DZIEŃ OGŁOSZENIA Nie przypadkiem zapewne kilka ważnych transakcji z rządem w tle, jak zakup Plusa przez Pana Solorza, ogłoszono w okolicy przejęcia przez Polskę przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej. To przykrycie doskonałe. Widać też presję do dokonania zmian jeszcze przed wyborami.

6. WŚCIEKŁOŚĆ SZEFA Jak donosi nasza zaprzyjaźniona osa, "Uważam Rze" do szału doprowadzał Donalda. Zażądał od swoich ludzi żeby wreszcie "coś z tym zrobili".

7. PANOWANIE MEDIALNE System władzy opartej na tak dramatycznym rozdźwięku pomiędzy propaganda a zwykłym życiem (pociągi, które jeżdżą coraz gorzej, bo... intensywnie się modernizujemy, itd.) wymaga panowania nad całym głównym przekazem. Nie ma mowy, tak jak w Rosji czy na Białorusi, o istnieniu poważnego środowiska medialnego pozbawionego kontroli władzy. A że czasy idą ciężkie, że w końcu trzeba będzie zapłacić za lekkomyślność i życie na kredyt, to tym bardziej trzeba kontrolować pełen przekaz.